Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019

ΝΙΚΟΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ, ΚΕΡΝΑ ΚΙ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ. ΜΠΟΡΕΙΣ

Εψές έσκασε στο Διαδίκτυο μια τρομερή είδηση, που αφορά την εμπλοκή πρώην βουλευτή κόμματος της αντιπολίτευσης της Ελλάδας, και μάλιστα προσωπικού συνεργάτη του γουάναμπη πρωθυπουργού και γενικού Δερβέναγα της Ελλάδας Κυριάκου Μητσοτάκαρου, ο οποίος μοιάζει με παραδείσιο πουλί ον κρύσταλ μεθ, αλλά στ' αρχίδια μας αυτό, πάμε παρακάτω, την εμπλοκή λοιπόν του παραπάνω σε υπόθεση παιδεραστίας στη Μολδαβία, με θύματα αποκλειστικά ανήλικα αγόρια γύρω στα 15 χρόνων, τα οποία επίσης για να φτάσουν στη φάση να πηγαίνει ο πάσα εις μουνοπανάς και να πλερώνει λεφτά για να τα γαμάει, είχαν περάσει από όλη την εκμετάλλα ενός κυκλώματος τράφικινγκ.

Ωραία μέχρις εδώ; Ωραία δεν το λες, αλλά πάμε παρακάτω.

Κατ' αρχάς, ας δούμε λίγο τι είναι το τράφικινγκ. Πάμε γραφήματα, κύριε Μπιρσίμ.


Η ηλικία κατά την οποία ένα παιδί μπαίνει σε κύκλωμα τράφικινγκ, σύμφωνα με στατιστικές, είναι τα 14-16 έτη, που ανάθεμα αν ξέρει τι έχει ανάμεσα στα ποδάρια του και επίσης είναι ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ εύκολο, μια και τα παιδιά αυτά είναι συνήθως προερχόμενα από οικογένειες πάρα πολύ φτωχές, να πέσει θύμα βίαιης και απάνθρωπης εκμετάλλευσης.


Δείτε και αυτό το γραφηματάκι και ίσως διαφωτιστείτε περισσότερο. 

Υπάρχει κανονικά στρατολόγηση πολλές φορές, υπάρχει χρήση βίας, υπάρχει εξαπάτηση και ταυτόχρονα πληρωμή, για να δώκουμε και λίγο τυράκι, φτωχοί είναι, θα τσιμπήσουνε και θα κάτσουνε εν τέλει να τους γαμήσει ο βουλευτάρας από την Ελλάδα, ο φορτώγκας, ο σωστός ο παιδέρας, και πολλές φορές υπάρχει και η επιβεβλημένη χρήση ναρκωτικών, γιατί όσο να 'ναι το να κάτσεις να σ' τον βάλει αυτός ενώ είσαι 15 χρόνων αγόρι, και μάλιστα με το ζόρι...



...ε, χρειάζεσαι να πάρεις και κάτι για να το αντέξεις, δεν το λες και εύκολα διαχειρίσιμο. 

Κι αν δεν το ξέρεις εσύ ότι χρειάζεται να πάρεις και κάτι, το ξέρουν αυτοί που σε βγάζουν στο κλαρί, δεν είναι τίποτα μαλάκηδες οι αθρώποι, επαγγελματίες είναι.

Αφού, λοιπόν, εξηγήσαμε το είναι το τράφικινγκ, πάμε να δούμε τη φασάρα που έγινε με τον Νίκο Γεωργιάδη, γιατί γι' αυτόν πρόκειται. Ας μη δούμε, όμως, την ελληνική πλευρά και τα ελληνικά ΜΜΕ, που γενικότερα προτίμησαν χθες, για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο, να μιλήσουν για άλλα θεματάκια, όπως η Γιουροβύζιο ξερωγώ, γιατί για τον ΣΚΑΪ ξερωγώ το να γαμάς ανήλικα παιδάκια θύματα εκμετάλλευσης επί πληρωμή σε μια ξένη χώρα και τη βγάζεις καθαρή επειδή έχεις διπλωματική ασυλία λόγω μιας γαμημένης συνθήκης που υπεγράφη τον περασμένο αιώνα είναι εντελώς οκ.

Ας δούμε πώς αντιμετώπισαν το θέμα τα ΜΜΕ της Μολδαβίας, χώρα στην οποία εξελίχθηκαν όλα τα παραπάνω γεγονότα. 


Ο κυρ Νικόλας, το λεπόν, πήγε εκεί στο μπουρδελάκι παιδιών που με χαρά είχε ανακαλύψει, έκανε τα κονεδάκια του με το κύκλωμα για να να μπορεί να πλερώνει και να γαμεί, ως σωστός γεροφορτώγκας, αλλά έγινε στραβή και το κύκλωμα εξαρθρώθηκε από την τοπική αστυνομία, και όταν έγινε η αναγνώρισις από τα θύματα ο Μίσα, ένα από τα παιδάκια, στο οποίο είχανε πει ότι θα έκαμε απλώς μασάζ, αλλά τελικά όχι, ήταν σαν το μασάζ που είχα πει εγώ σε μια γκόμενα ότι θα κάμω, που είχα σκοπό να της τονέ βάλω και τελικά της τον έβαλα, με τη διαφορά ότι δεν την πλέρωκα, το ήθελε κι εκείνη και ήμασταν και οι δύο 28 χρονώνε, τον αναγνώρισε ξεκάθαρα ως δράστη. 

Η δικηγόρος των παιδιών προσπάθησε και τότε να φέρει το θέμα στη Δικαιοσύνη, αλλά μαθεύτηκε ότι επρόκειτο για διπλωμάτη και πέσανε ούλοι απάνου να σώσουνε τη φασούλα και με εντολή υπουργού της Μολδαβίας, ποιος ξεύρει, μπορεί να έπεσε και κάνα τελέφωνο από εδώ μεριά, το θεματάκι μπήκε αρχείο. 

Στη συνέχεια ένας αρχιδάτος γενικός εισαγγελέας από κει μεριά είπε να ξανανοίξει το θέμα, με κάποιον τρόπο που κανείς δεν ξέρει ο Γεωργιάδης επληροφορήθη για τη φάση και έβαλε ένα δικηγόρο να ακυρώσει την εισαγγελική απόφαση, πάλι με το σκεπτικό ότι ήταν διπλωμάτης και προστατευόταν από τη Συνθήκη της Γενεύης, η οποία μάλλον έτσι όπως πάει η φασάρα εγράφη για να κάνει ό,τι του σκάει η πούτσα ο κάθε ανώμαλος διπλωμάτης και να βγαίνει χαρτί και πένα μετά. 

Η δικηγόρος το προσπάθησε ξανά, έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά η υπόθεση είχε κλείσει, λανθασμένα, γιατί υπήρχαν όχι μόνο αποδεικτικά στοιχεία, αλλά και ταυτοποίηση από την πλευρά του θύματος, κάτι που όσον αφορά τη νομική πλευρά του θέματος είναι ακλόνητο στοιχείο και πάρα πολύ σημαντικό.

Τεσπά, χθες έγινε το ελληνικό δικαστήριο και η απόφαση ήταν η εξής. 

Στον Νίκο Γεωργιάδη επεβλήθη η ποινή 28 μηνών φυλάκισης με αναστολή, μαζί με πρόστιμο 20 χιλιάδων ευρώ, μια και κρίθηκε και επίσημα ένοχος για την κατηγορία της ασέλγειας κατά ανηλίκου άνω των 15 ετών ΚΑΤ' ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗΝ, πράγμα που σημαίνει ότι δεν το έκανε μια φορά, το είχε χούι ο άθρωπας, και ξέρετε τι λένε για την ψυχούλα και το χούι, και η ποινή του επεβλήθη κατά συγχώνευση, μια και αφορά ΤΡΙΑ ανήλικα παιδιά. 

Δεν τα λέω εγώ, τα δικαστήρια τα λένε.

Πριν πάμε παρακάτω, ο πρώτος που θα θεωρήσει ότι είμαι ζαίος και γι' αυτό θέλω να βλάψω τον Νικόλα και τα γούστα του, που είναι άσκημα απ' ό,τι καταλάβατε, κερδίζει το παρακάτω βραβείο.


ΟΡΣΕ, ΜΑΛΑΚΑ, ΓΑΜΩ ΤΟ ΘΕΟΥΛΗ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ.

Επίσης, επειδή υπάρχει κι αυτή η κατηγορία αθρώπωνε όντως, αν είσαι ζαίος ή οτιδήποτε άλλο εχτός από ΝΔ και σε ενδιαφέρει-χαροποιεί περισσότερο το γεγονός ότι υπέστη πλήγμα το δεξιό κόμμα από το γεγονός αυτό καθαυτό και την τεράστια σημασία του και φρίκη που προκαλεί, κάνε μας τη χάρη και τράβα πέθανε σε καμιά γωνιά και άδειασέ μας λίγο χώρο, δεν θα λείψεις σε κάνεναν. 

Τζαστ σέηινγκ.

Πάμε παρακάτου.

Τι βγαίνει, λοιπόν, από αυτή τη φασάρα; 

Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα;

Ένα.
Αν είσαι πτωχός Μολδαβός, θα φας πούτσα. Αν είσαι πλούσιος Έλληνας και μάλιστα φίρμα και πολιτικάτζα, θα ρίξεις πούτσα. Και να σε πιάσουνε, θα φας μια ποινή με αναστολή, που σημαίνει ότι, ρε αδερφέ, κάνε λίγη υπομονή, κατέβασε κανιά τσόντα από κάνα σάητ με παιδεραστές για 28 μήνες που είναι η αναστόλα να την παλέψεις και μετά ξανά προς τη δόξα τραβάς. 

Με λίγα λόγια, δεν θα γυρίσει ο τροχός, δεν θα γαμήσει κι ο φτωχός. Μια ζωή πούτσα θα τρώει ο φτωχός, και μια ζωή του πλούσιου, που θα βγαίνει και λάδι, δε μπα να γαμάει ανήλικα πλερωτέα; Πήριοντ.

Δύο.
Η ΝΔ ακόμα διατείνεται, ΑΚΟΜΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣΗΜΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, ότι κρίμα το παλικάρι, όλα αυτά έγιναν για να πληχθεί πολιτικά, και μάλιστα στη δίκη η Άννα-Μισέλ, με το πχιο γκλαμουράτο όνομα στην πολιτική πιάτσα, ήταν μάρτυρας υπεράσπισης, ενώ στο ακροατήριο ήταν ο Κυρανάκης και άλλα πουλέν της ΝΔ. Όσον αφορά τον Κυρανάκη, δεν άντεξα.



Ο Αυγενάκης, μάλιστα, είπε "τον ξέρω, αποκλείεται να έκανε τέτοιο πράγμα", γιατί, ρε παιδάκι μου, αν ξέρεις κάποιονε είναι και σαν να έχεις κάμει διόδια στη μπούτσα του και να παίρνεις και χαμπέρι αν τη βάζει σε ανήλικα μετά χαρτζιλικίου. 


Το κόμμα του, λοιπόν, τονέ ξεπλένει. 

Αυτό το κόμμα, που ξεπλένει έναν επίσημα καταδικασμένο παιδέρα, θα κατέβει εκλογές και θα ζητήσει την ψήφο σου. Να πας και να του τη δώκεις, αγάπη μου. 

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, ΝΕ, αυτό είναι το σωστό. 

Αλλά μετά αν σε κάποια φάση κάποιος σου γαμήσει το παιδί κωλάτα και ξωπόλητα-ξεκάποτα, να είσαι και Ο.Κ. με αυτό, γιατί κάποτε το στήριξες με τη στάση σου και θα σου αξίζει. 

ΓΚΕΓΚΕ;

Τρία.
Αν είσαι καθαρίστρια και γαμιέσαι στη δουλειά και πλαστογραφήσεις ένα γαμημένο απολυτήριο για να πάρεις ένα φραγκάκι παραπάνω, τρως δέκα χρόνια. Δεν στηρίζω την απάτη εδώ, απλώς συγκρίνω την αντιμετώπιση από τη Δικαιοσύνη. 

Αν είσαι διπλωματάρα, μέλος ισχυρού κόμματος και γαμάς παιδάκια, τρως μια ποινή έτσι, για τα μάτια του κόζμου, και την άλλη μέρα πίνεις καφεδάρα στο Ντα Κάπο περιμένοντας να λήξει η αναστόλα, για να μπορέσεις να ξανακάνεις τα κονέ σου και να συνεχίσεις τα ωραία σου γούστα. Τόσο απλό. 

Τέσσερο.
Εγώ, αν με ρωτάς, που από Δικαιοσύνη και Νομικό Δίκαιο συγκεκριμένα δεν ξέρω, εύκολα του έριχνα μια σφαίρα ανάμεσα στα ματάκια και μετά έτρωγα την πρετσολίτσα μου μήντιουμ ρέαρ ακούγοντας ξερωγώ Τζέθρο Ταλ και έχοντας μηδενικές τύψεις. Πεζ με μαλάκα, αλλά το έκανα χαλαρά.

Και πέντε και τελευταίο.


ΦΡΑΦΟ στη σελίδα Το κουτί της Πανδώρας.

Δίπλα στο θέμα παίζει διαφημισάρα με τίτλο "Επιτέλους, έχουμε ένα μέρος να παίζουν τα παιδιά μας άφοβα".

Μάλλον δεν εννοούν τη Μολδαβία. 

Και ειδικά τις μέρες που έκαμε εκεί τις διακοπές του ο αγλαός αλλά και χαλκέντερος Νικόλας ο Γεωργιάδης. 

Αλλά ίσως ούτε και την Ελλάδα, γιατί με ένα κοσάρικο αβαβά ο τύπος ήδη από σήμερα είναι φρη και όξω και ίσως ο επόμενος που θα τονέ φάει να είναι ο 15χρονος γιος κάποιου που διαβάζει αυτό το ποστ.

ΚΑΙ ΓΑΜΩ;












Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2019

ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΤΕΛΙΚΑ; IT DEPENDS ON MONEY...

Θα μπορούσα σε αυτό το κείμενο να μη γράψω κανέναν πρόλογο και απλώς να βάλω το παρακάτω γράφημα, για το οποίο θα έπρεπε να πάρω βραβείο σχεδίασης μόνο και μόνο για το λόγο ότι το έφτιαξα με το ποντίκι του λάπιτοπ και πλέον έχω τρία δάχτυλα στο γύψο. 

Δεν θα χρειαζόταν κανείς επεξήγηση, θα το βλέπατε, θα λέγατε «α χα!» και θα κάνατε τις δουλειές σας χαρούμενοι ή και δυστυχείς, και σίγουρα συνεχίζοντας να αδιαφορείτε παντελώς για μετανάστες, φτώχεια, κατάντια, μωρά σε χαρτόκουτα που πεινάνε και τέτοια.

Εκτός αν πιστεύετε πραγματικά ότι το να ποστάρετε το μωρό με τα τρύπια ρούχα από τη Συρία στην αγκαλιά της ρακένδυτης μάνας του που λυσσάει από την πείνα ή το Αφρικανάκι με τον τυμπανισμό στην κοιλιά ή το χαστούκι του κωλόμπατσου στον άνθρωπο με μια έξυπνη ατάκα από κάτω, βοηθάτε ή και νοιάζεστε, οπότε συγχαρητήρια, μόλις κάνατε έναν Γιατρό χωρίς Σύνορα να αυτοκτονήσει με τριζάτο κωλοδάχτυλο, ενώ με το άλλο χέρι έκανε massive facepalm για το πόσο μαλάκας-ω είσθε.

Πάμε, λοιπόν, στο γράφημα.

Κύριε Μπιρσίμ, παρακαλώ.





Απλά πράγματα. Το γράφημα αφορά τους ξένους. Η κάτω πλευρά δείχνει πόσο τους γουστάρουμε, κάτι το οποίο έρχεται σε άμεση συνάρτηση με το πόσα φράγκα έχουν.

Με λίγα λόγια, άφραγκοι; «Άμα σας αρέσουν να τους πάρετε στα σπίτια σας», «Εγώ δεν είμαι ρατσιστής, ρε φίλε, αλλά οι μαύροι μυρίζουνε», «οι Πακιστανοί είναι πουστάκια, πάνε χέρι χέρι στο δρόμο», «ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΟΙ ΟΙ ΧΡΥΣΕΙ ΑΥΓΟΙ», και το πιο ωραίο που είχε πει κυρία σε ταξί, old school classic Ελληνίδα ρατσίστρια Κολωνακίου, «Αφήστε με εδώ στη γωνία, δίπλα στο παγκάκι που κάθεται ο αράπης», κάνοντας τον Αλβανό ταξιτζή να θέλει να φρενάρει απότομα για να τη βγάλει όξω από το μπαμπρίζ.

Φραγκάτοι; «Μα οι τουρίστες φέρνουν εισόδημα στην Ελλάδα», «Εξαίρετος κύριος ο Ζακ, ήρθε για να επενδύσει», «Οι Άγγλοι έχουν έναν πολιτιζμό, μια εσάνς», άλλο που στην Αγία Νάπα πίνουν οκτώ υποβρύχια σε δέκα λεπτά με σκοπό να γίνουν ζάντα και μετά τους κερνάνε σκαρπινάτες κλωτσές τα γερόντια από τα καφενεία απέναντι εν μέσω χειροκροτημάτων από το παρευρισκόμενο πλήθος.

Ακούω τη φωνούλα! Την ακούω ήδη!

«Ναι, αλλά οι μεν είναι παράνομοι, ενώ οι άλλοι…».

Για να τελειώνουμε με αυτό το παραμύθι στο γρήγορο και να μπορούμε να συνεχίσουμε το άρθρο, άνοιξε τα αυτάκια σου, άκου καλά και μάθε το.

Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ 
ΔΙΚΑΙΟ.

Τέλος. Κάποτε ήταν νόμιμο να σκάσω εγώ στις αρχές, να πω ότι η Κούλα είναι μαγίσσα, να τη βάλουμε σε έναν πάσσαλο και άμα με ρωτήσεις «έχεις φωτιά;», να σου πω «όχι, έχει η Κούλα».

Επίσης, κάποτε ήταν νόμιμο και με τις ευλογίες του καλού θεούλη να φοράμε σταυρούς, να μπαίνουμε σε καράβια με σπαθιά στα χέρια και πανοπλίες, να πηγαίνουμε σε μέρη άγνωστα και να μην αφήνουμε άντερο μωρού άσφαχτο και γυναίκα αβίαστη.

Επίσης, σε κάποιες πολιτείες της Αμερικής είναι παράνομο να κρεμάς δίπλα δίπλα αντρικά με γυναικεία βρακιά, κάτι που είναι τόσο σουρεάλ που ο Βαν Γκογκ θα έκοβε και το άλλο αυτί και θα το έστελνε σε φάκελο στον Νταλί.

Οπότε πάμε παρακάτω.

Έχεις φράγκα, λοιπόν; Πες μας. Γιατί είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει έναν ξένο που έρχεται στην Ελλάδα να έχει τον σεβασμό μας και το μόνο που μας νοιάζει. Δεν είναι το πόσο δουλεύει, δεν είναι η προσωπική ιστορία του, ο πόνος του, το τι τράβηξε, αν έχει χάσει δικούς του από σφαίρα μπροστά στα μάτια του, αν είδε το παιδί του να πνίγεται στο καράβι και να μην μπορεί να κάνει τίποτα, δεν είναι ο στόχος του στη ζωή, το αν είναι καλός άνθρωπος. Είναι μόνο ένα πράγμα.

ΕΧΕΙΣ ΦΡΑΓΚΑ, ΡΕ;

Σε λένε Εμίρι, είσαι από Αλβανία, ταξίδεψες όταν ήσουνα 13 περπατώντας από Κορυτσά μέχρι Ηγουμενίτσα με παντόφλες καταχείμωνο και πλέον δουλεύεις στα Κουφονήσια 16 ώρες τη μέρα για το μεροκάματο, ενώ το χειμώνα ξεσκίζεις το κορμάκι σου στις οικοδομές, ανασφάλιστος και έχοντας να δεις τους δικούς σου για χρόνια; 

«Πιο γρήγορα με τους καφέδες, παιδί, παρακαλώ, δεν μπορούμε να περιμένουμε μέσα στη ζέστη», με ύφος χιλίων βασιλισσών της Αγγλίας (το παραπάνω είναι τρου στόρη που μόλις έγινε από γκαργιόλα που φόραγε τόσα Ζβαρόφσκι που έχω μειωμένη όραση 25% και μου έδωσε την ιδέα για το άρθρο).

Έχεις έρθει με το σκάφος στο νησί από Γαλλία; Δεν πειράζει που το πάρκαρες βαθιά μέσα στην κωλοτρυπίδα μας ενώ λιαζόμαστε, ούτε ότι μας χαλάς τη θέα εσύ και οι άλλοι τρακόσοι μαλάκες με τα παιχνιδάκια σας, αν θες κιόλας μπορείς να έρθεις να μας ξηγηθείς golden shower μέσα στο στόμα όπως κοιμόμαστε στην παραλία και για έπαθλο της γαματοσύνης σου να πηδήξεις from the back door την κόρη μας. 

Αν τα καταφέρουμε και την παντρευτείς κιόλας, στη φωτογραφία του γάμου θα είμαστε σαν παγόνια που καταφέραμε και κάναμε γαμπρό έναν τόσο εξαίρετο κύριο, απλώς άσε μας και μας να ανέβουμε λίγο στο κότερο να χαρούμε για το παιδί μας. E, mister;

Για όλα τα παραπάνω, λοιπόν, και οι μεν και οι δε, δηλαδή και αυτοί που δεν γουστάρετε τους ξένους αλλά και αυτοί που θεωρείτε ότι βοηθάτε από την ασφάλεια της οθόνης σας, βουλώστε το. 

Τώρα.

Οι μεν γουστάρετε τους ξένους που σας συμφέρει και οι δε απλώς το παίζετε καλοί στα φιλαράκια σας στο δίκτυο.

Οπότε βουλώστε το. Και μαζί σας το βουλώνω κι εγώ.

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2019

ΤΗΝ ΚΟΝΔΗ ΠΟΛΛΟΙ ΕΜΙΣΗΣΑΝ, ΤΟ ΚΟΝΔΟΠΟΥΤΑΝΟ ΚΑΝΕΙΣ



Το υπέρμουνο Σκάρλετ Γιοχάνσον, που άμαν είναι πίσω από την τελεόρα όρθια γλέπεις κανονικά το έργο που παίζει χωρίς καμία ενόχλα.



Εψές ήτανε από εκείνες τις ημέρες που ο Θεός αποφασίζει να χαρίσει απλόχερα σοφία, όχι σε όλο τον κόζμο όμως, αλλά σε ένα συγκεκριμένο σπίτι στο Παλιό το Φάληρο.

Εκεί καθόταν αμέριμνος και καπίνιζε το τσιμπούκι του ο Μάνος ο Αντώναρος, ωσάν άλλος Γκάνταλφ στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιώνε, κάνοντας στρογγυλά δαχτυλίδια με τον καπινό.

Και όπως τραβάει μια γερή ρουφηξιά, λέει “ας γράψω ένα ωραίο στάτου στο Φέημπου”.

Και γράφει επί λέξει: “ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝΕ; ΤΑ ΚΟΝΤΟΠΟΥΤΑΝΑ”.



Ράντομ κονδοπούτανο που ήβρηκα στο Ίντερνε.



Χαμός. Όλεθρος. Χλαπαταγή. Σαματάς.

Κάτι ψηλές απάνου από ένα εξήντα πέντε (αυτές είναι οι ψηλές στην Ελλάδα και αν παρεξηγείστε καπέλο σας, αλλά έτσι είναι) αυτοχτόνησαν ως ένδειξη διαμαρτυρίας με τριζάτο κωλοδάχτυλο, ένας που είχε γαμήσει μία Γερμανίδα ένα ενενήντα δυο σε κάτι διακοπές στη Σάμο πήγε επιτόπου Ομόνοια και ξεκίνησε πρέζα βελονάτη, ο Τζίμη Τσου κατήργησε το ντακούνι στο τριανταοχτώ νούμερο και κάτω, κάτι κονδοπούτανα από το “Σύλλογο Κονδοπούτανων ο Ανδρέας Μπονόβας” πήγανε σπίτι του αγλαού αλλά και χαλκέντερου Μάνου, τονέ σηκώσανε στα χέρια και τονέ περιφέρανε στον Πειραία την ώρα που το ανδρικό κοινό τον έραινε με ψεσινά ροδοπέταλα περισσευούμενα από μπουζουκλερίες της περιοχής, κάτι άλλες που ο άνδρας τους τις εκεράτωσε με κονδοπούτανα ψάχνανε να βρουν Προκρούστη και, να μη σας τα πολυλογώ, λιγότερη φασαρία θα γινότανε αν έμπαινες στη θύρα εφτά βαμμένος Χουλκ με κασκόλ Πανάθας και φώναζες ΓΑΜΙΕΤΑΙ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΚΙ Ο ΠΕΙΡΑΙΑΣ (δεν υιοθετώ).

Τι πάθατε, ωρέ μαλάκες; Έλεος. Τι είπε ο άνθρωπος; Κάνα συγκλονιστικό νέο;

ΜΑ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΑ ΚΟΝΔΟΠΟΥΤΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΡΩΤΗΜΑ;


Η κονδοπούτανη πορνοστάρ Όντρεη Μπιτόνι, που αν την 
εγαμήκεις βγάνεις τόσο φλόκι όσο υποδηλώνει το επώνυμό της.


Ουφ. Ξέσκασα.

Ας πάρουμε μια ανάσα και ας πάρουμε και τα πράγματα από την αρχή. Ας ξεκινήσουμε με τον ορισμό του τι είναι κονδοπούτανο.

Κονδοπούτανο, το: άνθρωπος θηλυκού γένους, συνήθως κάτω από ένα εξήντα απάνου σε σκαμνί και με λάσπη κάτου από το σκαμνί, ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΒΥΖΑ (επιβάλλεται), που αν και φαίνεται κανονική κοπελίτσα, στο κρεβάτι είναι νίντζα του θανάτου, λέβελ Σο Κοζούκι, που μπορεί να κάμνει τον Ρόκο τον Σιφρέντη να πει ΠΑΝΑΪΑ ΜΟΥ ΤΙ ΕΠΑΘΑ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ.
Εναλλακτικές λέξεις: πουτσομεζές, Χόμπιτ-μουνάρα, Καβλοπυγμαίος, ΓαμιολοΣτρουμφίτα.
Χαρακτηριστικές εκφράσεις που έχουν ιστορικά ειπωθεί για τις εν λόγω γυναίκες:

Πω, ρε μαλάκα, αυτή είναι τόσο κονδή που τη φοράς καπότα και γαμείς άλλη γκόμενα”.
Τζον Λένον για τη Γιόκο Όνο.

Αυτό το μουνί δεν το φορτώνεις,το βάζεις κωλότσεπα και πας για εκστρατεία”.
Ναπολέων για τη Ζοζεφίνα.

Μανδάμ, παραλίγο να σας πατήσω, αλλά ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΤΙ ΜΟΥΝΑΡΑ ΕΙΣΘΕ”.
Αγνώστου.

Πηγή: Λεξικό Δημητράκου

Και ας προχωρήσουμε τώρα με αγνά επιχειρήματα γιατί οι κονδοπούτανες είναι οι καλύτερες γκόμενες. ΑΠ' ΟΛΕΣ.

ΣΚΑΖΜΟΣ, ΜΙΛΑΩ.

1. Ευελιξία
Άμαν ήτανε γενικότερα οι ψηλοί ευέλικτοι, μαλάκα μου, θα έπαιζε πλέη μέηκερ ο Σακίλ Ο' Νιλ για θα ήτανε και ταχύς και γρήγορος, όπως έλεγε ο αλενατόρε Νικολό Αναστόπουλος. Αλλά δεν είναι. Είναι αργοί, βραδύνοες, βλάκες και όρθια ζώα γενικότερα και αυτό σας το λέει ένας άθρωπος 1.93, οπότε μπέσα μιλάω. Οι κονδοί, όμως... Και ειδικότερα οι κονδοπούτανες!
Μιλάμε, πας να γαμήκεις και τι σου έρχεται να κάνεις; Τι; Να τηνέ κρεμάσεις στον πολυέλαιο και να βγάλεις άσχημα βίτσα; Σε παίρνει, μια και το βαστάει το βάρος το φωτιστικό. Να τηνέ φορέσεις στο πουλί σου και να τη γυρνάς σβούρα μέχρι να σου κάτσει ΠΑΡΤΑ ΟΛΑ; Σε βγάνει και πάλι, πού να τα κάνεις αυτά με την ψηλέγκω, θα σου σπάσει τέσσερα κάδρα, ένα σουρωτήρι και τρία λάπτον. Στην τελική, θες να κεράσεις πιπέτο και βαριέσαι να κάτσεις και δεν ευνοεί και ο χώρος; Κατεβάζεις πανταλόνα, βγάζεις όξω αντλία και βάζεις πετρέλαιο μέχρι να στερέψουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Μια φορά προσπάθησε ψηλή να κάμει πίπα στο όρθιο και τηνέ λυπήθηκε κι ο Αργύρης ο Καμπούρης τόσο που σκέβρωσε από το λουμπάγκο η κακομοίρα.


Τζάμπιο Λιγκ κονδοπούτανο και πόρνσταρ ονόματι 
Τσέσε Τσέην. Υπέρκαβλο ολκής.


  1. Νεύρα
Οι κονδοί άθρωποι γενικότερα έχουν πολλά νεύρα που δεν έγιναν ψηλοί και τι πουτάνα είναι η φύση που τους αδίκησε, κάπως έτσι πάει. Αυτό ισχύει πιο πολύ για τους κονδούς άνδρες, οι γυναίκες δεν είναι τόσο κομπλεξικές, αλλά κι αυτές τα νευράκια τους τα έχουνε που δεν αξηγιόνται ποδάρι Σκλεναρίκοβα όταν κάμουνε ωτοστόπ, αλλά είναι σαν να μοστράρουνε κοπανάκι κοτόπουλο άψητο. Και πού τα βγάζουνε αυτά τα νεύρα; Πού; Μα φυσικά στο γαμήσι. Θέλουν τόσο πολύ να αποδείξουν ότι το μπόι που τους λείπει το αναπληρώνουν σε αγνή, τίμια, σταράτη γκάβλα, που αν πρώτο ραντεβού τους αζητήξεις κάτι σεξουαλικό που ασούμε έναν φυσιολογικό σε εισαγωγικά άθρωπο θα τον έκανε να κοκκινίσει, π.χ. ντιπθρόατ πλόουτσαπ και με τις πίσω ρόδες μέσα και χάπυ έντινγκ χωρίς να το ΚΟΥΝΗΣΕΙΣ ΣΠΙΘΑΜΗ, σε κοιτάνε σε φάση ΠΦΦΦΦΦ, ΣΙΓΑ ΤΗ ΜΑΛΑΚΙΑ, ΚΙ ΕΓΩ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΘΑ ΖΗΤΑΓΕΣ ΚΑΤΙ ΕΞΤΡΗΜ.
Έξτρα χιντ: κονδοπούτανη ψιλοκαταθλιπτικιά που ταυτόχρονα είναι Σκορπχιός στο ζώδιο και έχει και τα κιλάκια της αν δεν τηνέ κεράσεις τσόσπου δεν είσαι υπεράνω. Μαλάκας είσαι.

  1. Κούρνια
Ξέρεις τι είναι να είσαι σαν εμένανε στο ύψος και μετά το σεξάκι να έχεις αγκαλιά το γκομενάκι που είναι λες και χωράει στη φούχτα σου και κουρνιάζει ωσάν το πουλάκι στη φωλιά του τη βαρυχειμωνιά; Εμ δεν ξέρεις. ΓΙΑΤΙ ΠΑΣ ΚΑΙ ΚΕΡΝΑΣ ΨΗΛΟΓΚΑΜΗΛΕΣ. ΜΑΛΑΚΑ.

  1. ΒΥΖΑ
Για κάποιον γαμημένο λόγο που δεν ξέρω και δεν έχω καταλάβει ακόμα, οι κονδοπούτανες έχουν συνήθως από μεγάλα έως τεράστια, τιτάνια βυζά. Ή μάλλον, για να το θέσω αλλιώς, άμα είσαι μέχρι ένα εξήντα και έχεις μεγάλα βυζά είσαι και με τη βούλα κονδοπούτανο, αν δεν έχεις απλώς είσαι κονδή και ίσως και ξενέρωτη. Και μην κατηγορείς εμένανε που δεν έχεις βυζάρα και σου λείπουνε και πόντοι. Τον καλό θεούλη, όχι εμένανε.


Αμπέλα Άντερσον, ένα και πενήντα, αλλά τσιμπούκι που ξυπνάει και νεκρό ασούμενες.



Και να ξέρετε, τα βυζά είναι γκέημ τσέηντζερ για οτιδήποτε αφορά τον άνδρα. Π.χ., υποθετική συζήτηξις μεταξύ ανδρών.

  • Πάμε, ρε μαλάκα, σε αυτό το πάρτι που κάνει η Μαρία; Θα είναι και η φίλη της που σου έλεγα.
  • Πφφφφφφ, βαριέμαι, ρε μαλάκα, μόλις έφαγα κιόλας, άλλη φορά.
  • Ναι, αλλά έχει μεγάλα βυζά.
  • Σε πέντε είμαι κάτω από το σπίτι, πέρνα να με μαζέψεις.

Κλείνοντας, θα σας πω μια παραβολή, ωσάν τον Χριστό.

Παραπάνω ανέφερα το όνομα του Σο Κοζούκι. Ο Σο Κοζούκι, για όσους δεν ξέρουν, είναι Ιάπωνας πρωταγωνιστής ταινιών νίντζα και μάστερ των πολεμικών τεχνώνε όσο λίγοι.

Δυο φίλοι είχανε πάει, λοιπόν, παλιά στην Αμερική και όλως τυχαίως γνώρισαν τον Σο Κοζούκι. Να πω εδώ ότι ο νουνεχής Σο δεν ξεπερνά το ένα πενήντα πέντε κρεμαζμένος από μπασκέτα.

Κάνανε λίγη παρέα και μια μέρα βγήκανε για φαγητό. Όπως τελειώσανε το δείπνο τους, με το που βγαίνουν έξω αντιλαμβάνονται ότι έχουν αφήσει τα κλειδιά τους μέσα στο αμάξι και δεν έχουν τρόπο να φύγουν, οπότε έπρεπε να σπάσουν το τζάμι.

Μια και στην παρέα είναι ένας μάστερ των μάρσιαλ αρτζ, ο ένας από τους φίλους ζητάει από τον Σο Κοζούκι: “Σο, μπορείς να σπάσεις αυτο το τζάμι;”.

Μα φυσικά”, απαντάει ο Ιάπων και όλοι περιμένουν με αγωνία να δουν τον τρομερό τρόπο που ο μάστερ θα κατεβάσει την τζαμαρία.

Ο Σο ήρεμος αρπάζει από κάτου κοτρόνα και με αέρινο πέταγμα κατεβάζει τζαμαρία, ενώ οι φίλοι έχουνε μείνει μαλάκες, γιατί μάλλον περιμένανε να αξηγηθεί εναέρια κλωτσά με φλεγόμενα πόδια ενώ ταυτόχρονα θα αποκεφάλιζε πέντε εχθρούς του έθνους ναούμε.

ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΟΝΔΟΙ ΞΕΥΡΟΥΝ. ΑΪΝΤΕ ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΕΙΤΕ. ΜΑΛΑΚΕΣ.

Αυτά και καληνύχτα σας.


Κονδό, αλλά θαυματουργό.

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2019

ΓΙΟΡΜΑΝΟΙ, ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΓΚΟΖΜΙΑ ΝΟΠΑΝΑ (ΛΟΝΓΚ ΠΟΣΤ ΑΤΕΝΣΙΟ)



Μια μικρή νουβέλα-ελεγεία-λογύδριο για το πόσο μαλάκες είναι τελικά οι Γερμανοί
(αν δεν το καταλάβατε ακόμα)


Επιτέλους, μετά από τόσα χρόνια ωρίμασαν οι γαμημένες οι συνθήκες.

Και ήρθε η ώρα να δείτε με τα ματάκχια σας ένα άρθρο που δουλεύεται καιρό μέσα στο μυαλό μου, πιο πολύ καιρό από όσο πήρε στον τριμάλακα τον Οδυσσέα να γυρίσει στο πιο πιστό μουνί του κόζμου, την Πενελόπη ντε, που το πολιορκάγανε ξερωγώ τρακόσιοι ψωλαράδες να το εγαμέυσουνε, αλλά αυτό ΟΟΟΟΟΟΧΙ, περίμενε τον μαλάκα να γαμήσει ό,τι αρχαία τρύπα υπήρχε στα όμορφα ταξίδια του και μετά να γυρίσει να παρκάρει την ψωλάρα του στα γιοράματα εκεί που υπήρχε ησυχία, τάξις και ασφάλεια.

Τι λέγαμε;

Α, ναι.

Το άρθρο.

Που αφορά τους Γερμανοί ως λαό γενικότερα, αλλά το θέμα δεν είναι τόσο απλό, διότι οι Γερμανοί δεν είναι ένας απλός λαός, σαν όλους τους άλλοι, αλλά οι απεσταλμένοι του Ασταρώθ στη Γη με σκοπό να μας γαμήσουνε ξεκάποτα και κωλαρίσια όλους τους υπόλοιποι, είτε με τα Πάνζερ τους, είτε με το OCD που έχουν ΟΛΟΙ, είτε με το γαμημένο σάπιο νερό που πουλάνε εκεί πέρα για 870 ευρώ το μικρό μπουκαλάκι, που στην Ελλάδα με αυτό δεν θα πλέναμε ούτε την πούτσα μας μετά από τρεις μαλακίες τη μέρα επί δυο μήνες απλυσά και το τυρί γύρω από το πουτσοκέφαλο να έχει γίνει τσαλαφούτι.

Μια και ανέφερα το νερό, λοιπόν, ας προετοιμάσω το έδαφος με μια γλαφυρή ιστορία που έζησα μαζί με ένα φίλο μνια φορά που είχα πάει στη Γιορμανία.

Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, είχα πάει στη Γιορμανία με το φίλο μου τον Μπάμπη, έναν γαμάτο κιθαρίστα, για μια δουλειά.

Αφού προσγειωθήκαμε στη Φρανκφούρτη, έπρεπε να πάρουμε το τρένο για το μαγευτικό και με ωραιότατο και εύηχο όνομα ΑΣΑΦΕΝΜΠΟΥΡΓΚ, γιατί, αν δεν έχετε πάει σε αυτά τα μέρη -που δεν χάνετε και τίποτα, για το μαύρο πούτσο καβάλα είναι, δεν έχει και τίποτα να δεις-, πρέπει να ξέρετε ότι τα πάντα κινούνται με τρένα, έχουν ένα φοβερό σιδηροδρομικό δίκτυο που ενώνει τα πάντα με ένα μοναδικό τρόπο, που αν το καλοσκεφτείς είχε πάντα τη χρησιμότητά του, όπως π.χ. παλιότερα που θέλανε να μεταφέρουν τόσον κόζμο, κυρίως τους Οβραίοι, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης για να τους κάμουνε σαπουνάκια και να τους κεράνουνε ευγενή αέρια μέσα σε ωραία διαμορφωμένους θαλάμοι δι' αυτόν τον σκοπό.

ΤΟΥΣ ΠΑΣ ΤΟΥΣ ΟΒΡΑΙΟΙ ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΞΕΡΩΓΩ ΔΥΟ ΜΥΡΙΑ ΑΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟ ΔΩ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕ ΓΙΩΤΑΧΙ;

Ε, δεν τους πας, οπότε μην κατηγοράτε τους Γιορμανοί. Πρακτικό ήταν το θέμα.

Ξεχνιέμαι.

Ήμασταν, λοιπόν, μέσα στο τρένο, ευτυχώς χωρίς ριγέ στολές με εξάγωνο αστεράκι ραμμένο στο στήθος, και καθόμασταν σε θεσούλες κανονικά, αλλά μία η πτήση, μία το ταξίδι, είχαμε γκανιάξει για νερό.

Λέω, το λεπόν, του Μπάμπη “δε μπας, ρε μαλάκα, να τσιμπήσεις δγυο μικρά νεράκια, γιατί έχω γίνει σαν τον Ηλιόπουλο σε εκείνη την ταινία που τον είχανε στο κρατητήριο και τονέ κερνάγανε τρεις μέρες σερί λακέρδα χωρίς στάλα νερό;”.

Να πάω”, μου λέει, του δίνω ένα δεκάευρω, φέυγει. Ξανάρχεται, αφήνει τα νεράκια τραπέζι και ρέστα ένα ευρώ.

Τιναφτά, ρε μαλέα;”.

Ε, τι; Τεσσεράμισι το τεμάχιο είχανε”.

Τι τεσσεράμισι, ρε μαλάκα; Τα νερά; Και τα ξηροκάρπια πού είναι;”.

Χαχαχα, ΩΡΕ, ΤΙ ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΙ, γελάμε εκεί, περνάει η ώρα, κάνουμε κάτι νάτσι τζόουκζ που μόνο εμείς καταλαβαίναμε, σε κάποια φάση μας κοζάρουνε δυο μουνιά από απέναντι και γελάνε χιχιχι χαχαχα.

"Μας κοζάρουνε τα γκομενάκια”, μου λέει ο Μπάμπαρος.

"Ε ΝΑΙ, ΒΡΕ ΤΡΑΧΑΝΑ, μας είδανε ότι τσιμπήσαμε δυο νεράκια και μας περάσανε για φραγκάτους. Ψαρώσανε τα μουνιά”.

Μετά από αυτή την ιστορία, που έσταζε ωσάν μέλι από το στόμα μου από τη γλαφυρότητα, λοιπόν, πάμε τώρα κανονικά.

Γερμανοί, αυτά τα παγκόζμια μουνόσκυλα.

Τι;

Στερεότυπα;

Δεν κάνει να μιλάμε έτσι για άλλους λαοί;

Τράβα γαμήσου, ρε μαλάκα.

Δεν μιλάμε για τους Φινλανδοί ασούμε, που μόνο κινητά φκιάνουν και παστό σολομό.

Για τα μουνόπανα τους Γερμανοί μιλάμε.

Αμα δε σ' αρέσει, πούλο και τράβα γράψου στον τοπικό Χ.Α. πυρήνα, που τους αγαπάνε κιόλα.

ΓΙΟΡΜΑΝΟΙ, ΛΟΙΠΟΝ.


Από τότε που έρχεται στον κόζμο αυτόνανε τον γαμημένο, ο νεογέννητος Γερμανός ακούει ένα πράμα μέχρι να το βάλει καλά στο μυαλό του.

Το οποίο βασικά είναι ΝΤΟΪΤΣΛΑΝΤ ΝΤΟΪΤΣΛΑΝΤ ΟΥΜΠΕΡΑΛΕΣ, που σημαίνει ότι αυτός και η γαμημένη χώρα του είναι πάνω απ' όλα και όλους.

Αυτό έχει τρομερή επίδραση στο μυαλό του μικροσκοπικού αυτού Σατανά, τόσο πολύ που όταν φτάνει να βγάλει πυρόξανθες τρίχες στο μικροσκοπικό τσούνι του είναι ήδη έτοιμος να εξοντώσει οτιδήποτε βρει μπροστά του για να πείσει όλους ότι όντως Ντόιτσλαντ Ντόιτσλαντ ουμπεράλες.

Κάτι που στους υπόλοιπους αθρώποι, και ειδικά σε αυτούς που έχουνε πάει Ντόιτσλαντ, φαίνεται τρομερή μαλακία, γιατί τι ουμπεράλες, ρε μαλάκηδοι, το μόνο που έχετε είναι σπιτάκια σε σειρά σε ένα μέρος που έχει πάντα κακό καιρό και τα εξαγώγιμα προϊόντα του είναι ψωμί, μπίρα και μπάλα που δε βλέπεται, γιατί την παίζουν λες και είμαστε σε ουφάδικο στα 80'ς και έχουν βρει το σύστημα για να κερδάνε επειδή οι άλλες ομάδες δεν το βρήκαν ακόμα και είναι και παραπλήγες μαλάκες.

Ο Γιορμανός, επίσης, επειδή είναι βραδύνους και ξέρει ότι δεν παίζει με την καμία να δείξει ότι είναι πραγματικά ουμπεράλες, διότι πραγματικά ουμπεράλες είσαι άμα είναι όλα στη μπούτσα σου, όπως οι Τζαμαϊκανοί ξερωγώ, προσπαθεί να το κάνει αυτό έχοντας τη μεγάλη ιδέα να καταχτήσει τον κόσμό και να υποτάξει τους άλλους λαοί, αλλά επειδής και πάλι είναι βραδύνους και δε μπορεί μόνος του, έχει βρει ένα σύστημα που, ακολουθώντας κανόνες που βάζει ο πιο έξυπνος Γιορμανός της παρέας, φκιάνουνε στρατό και προσπαθάνε να γαμήσουνε όλη την υφήλιο, αλλά επειδή και πάλι είναι βραδύνοες και δεν μπορούν να βγάλουν αρχηγό, συνήθως φωνάζουνε κάποιον από την Αυστρία με περίεργο όνομα και ακόμα πιο περίεργο μουστάκι, ο οποίος έχει ένα βαθύ issue με τους Οβραίοι, και ίσως και με τον πατέρα του, αλλά δε γαμιέται, σιγά μην ενόχλαγε αυτό τον Γιορμανό αμπροστά στην προσπάθειά του να γίνει ο πχιο γαμάω όλης της Γης.


Ο νουνεχής και αγλαός κύριος από την Αυστρία που λέγαμε παραπάνου.


Βέβαια, το παραπάνω οδηγεί τον Γιορμανό συνήθως σε μικρά μικρά λαθάκια, όπως να χτίζει θαλάμους όπου εξοντώνει μαζικά τους Οβραίοι με ένα εξαιρετικό ευγενές αέριο που λεγεται ΤΖΙΚΛΟΝ ΜΠΕ και μετά να πηγαίνει και να ακούει Μπετόβεν με την όμορφη και επιβλητική στολάρα του, που τη σχεδίασε ο Ούγκο Μπος, και να κλαίει από τη συγκίνα επειδής τέχνη, αλλά έλα, μωρέ, τώρα, γίνανε αυτά, πάνε, περάσανε, τι ψάχνουμε να βρούμε τώρα;



Ο Γιορμανός άμα του πει ο λήντερ του “Καρλ-Όττο, μαζέψτε αυτούς τους αθρώποι εδώ με τις ριγέ πιτζάμες και το εξάγωνο αστεράκι και πετάξτε τους σε ένα λάκκο, μετά σουτάρετέ τους όλους μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους βεβαίως βεβαίως, και άμα μείνει κανένας ρίχτε του και με το Λούγκερ στα μηνίγγια, να βεβαιωθούμε ότι δε θα μείνει άνδερο, γιατί αυτοί θέλουν το κακό της φυλήζ μας, Καρλ-Όττο, άκου με που σου λέω και μια μέρα θα είσαι ήρωας στα μάτια όλων”, δεν έχει κάνεναν, μα κάνεναν ενδοιασμό να το κάνει και άμα έχεις αποριούλες για το παραπάνου τράβα σκάψε σε μερικά σημεία που θα σου πω, αλλά μην τρομάξεις άμα δεις καμιά χιλιάδα κρανία στη σειρά, οκ, φίλος;

Επίσης, όσον αφορά την ιδιότητα του Γιορμανού να μην μπορεί να δράσει αυτοβούλως και να χρειάζεται πάντα έναν λήντερ, ρε παιδάκι μου, αυτό του έχει κάμει και καλό και κακό ιστορικά, διότι ναι μεν άμα βρουνε λήντερ μαζώχνονται ούλοι οι Γιορμανοί εναντίον ούλων των άλλωνε λαώνε, αλλά ταυτόχρονα άμα φάει πούτσα ο λήντερ κοιτάζονται σαν χάνοι αναμεταξύτωνε και λένε ΤΙΕΓΙΝΕΤΩΡΑΡΕΠΑΙΔΓΙΑΤΙΚΑΝΟΥΜΕΠΟΥΠΑΜΕ και τρέχουνε γύρω γύρω, και όταν τους πιάσουνε οι άλλοι, που πλέον είναι θυμωμένοι απ' όσα έγιναν, οι Γιορμανοί λένε ΣΥΓΓΝΩΜΗΕΜΕΙΣΔΕΝΕΙΧΑΜΕΚΑΤΑΛΑΒΕΙΤΙΓΙΝΟΤΑΝΕΚΑΙΟΤΙΕΓΙΝΑΝΕΓΚΛΗΜΑΤΑΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗΔΕΣΑΘΡΩΠΟΙΕΙΜΕΘΑ και το παίζουν ότι έχουν ιστορικές τύψεις, αλλά κλάιν, η πούτσα έχει έρθει και είναι ωσάν τον άνθρωπο της Μισελέν στο τέλος του Γκοστμπάστερζ 1.


Μάιστα, για του λόγου το αληθές, οι σνάηπερζ στον πόλεμο είχαν ρητή εντολή αν βλέπουν μαζωμένους Γιορμανούς να καταλαβαίνουνε ποιος είναι ο λήντερ-αξιωματικός και να του σουτάρουνε μία ανάμεσα στα μάτχια, με αποτέλεζμα ούλοι οι Γιορμανοί να μένουν κάγκελο και να παραδίνονται, κάτι που ΟΥΔΕΠΟΤΕ συνέβη με Έλληνες, που όταν τους σουτάριζες τον αχσιωματικόνε μετά γινότανε τρελό μαδομούνι αναμεταξύτωνε για το πχοιος θα γίνει αχσιωματικός, με αποτέλεζμα να σκοτωθούνε μεταξύ τους και να ησυχάσουνε οι ΜΑΛΑΚΗΔΕΣ.

Η Γιορμανία, βέβαια, δεν ξεκίνησε έτσι, είχε κάποτες κολτούρα, Γκαίτε, Μπετόβεν και δε συμμαζεύεται, αλλά κάποτε μια Γιορμανίδα μάνα είπε στον ξανθό άγγελό της ότι “ΣΒΑΙΝΜΡΟΥΧΕΦΤΕΡ ΑΛΑΓΚΕΖΑΙΝΕΝΜΠΟΥΡΓΚ ΣΒΑΜΠΙΧΤΕΝ”, που σημαίνει, “αγόρι μου είσαι τόσο σημαντικός, πιο σημαντικός από οποιονδήποτε άλλον στη Γη και γι' αυτό πρέπει να τους σκοτώσεις όλους”, και για κάποιον λόγο αυτό έγινε βάηραλ στη γειτονιά, μετά στην πόλη και μετά σε ούλη τη Γιορμανία και μετά πήρανε ούλοι μαζί ένα δρόμο που δεν είχε γυριζμό και προσπαθούνε άκοπα να μας εγαμήσουνε τα κωλιά, αλλά, εξαιρώντας την ποδοσφαιρικιά ομάδα τους, που όντως κερδάει γαμώ το Χριστό της οι πουτάνας γιοι, οι υπόλοιποι ό,τι πόλεμο και να κάνανε φάγανε ΤΣΟ και ΛΟ μεγαλύτερο από το μάουντεν Έβερεστ αν το πολλαπλασιάσεις επί δέκα και βάνεις και ένα σκαμνί απάνου έτσι για τη φάση.


Γλυκύτατοι Γιορμανοί χαιρετάνε τον φίλο τους τον Τάκη που μόλις πέρασε με το παπί το στρογγυλοφάναρο.


Μια και είδανε ότι με τα όπλα δε γίνεται δουλειά, αφού δυο Παγκοζμίους Πολέμοι ξεκινήσανε και στους δύο φάγανε πούτσα άσο ημίχρονο-διπλό τελικό, οι Γιορμανοί απεφάσισαν να κηρύξουν οικονομικό πόλεμο στους άλλους λαοί, ώστε να πεθάνουνε από πείνα (άλλωστε, δεν έχουν ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα σε αυτό, μια και τους αποστεωμένους Οβραίοι δεν είχανε κανένα θέμα να τους κοιτάνε μέσα στα μάτια και να μην τους πετάνε ούτε σάπχιο κρομμύδι στα ποδάρια) και μέχρι τώρα τα πάνε μια χαρά οι μπαγάσηδοι, γιατί μιλάμε για πούτσα, όχι μαλακίες, αλλά ασπέτα, σινιόρες ε σινιόραζ, διότι κάπχοιος πούστης θα βρεθεί να τους φάει τον αρχηγό και μετά θα έχουμε τις παραπάνω συνέπειες-παρενέργειες-όπως-θες-πέστο που θα τρεχαλάνε ούλοι γύρω γύρω και τα λοιπά και τα λοιπά.

Στην παρακάτου φωτό υπάρχει ένα ζωντανό παράδειγμα του πόσο νοπανάδες είναι οι Γιορμανοί γενικότερα.


Ρωτάει λοιπόν η έρευνα “Θα ήσασταν διατεθειμένος να πολεμήσετε για την πατρίδα σας;” και από κάτου απανδάνε οι λαοί της Ευρώπης.



Εμείς οι Έλληνες είμαστε ντεμί ΕΛΑ ΜΩΡΕ ΤΩΡΑ, ΝΑΙ, ΕΝΤΑΞΕΙ, οι Φινλανδοί, που κανένας δεν θέλει να πάρει την πατρίδα τους γιατί δεν φυτρώνει τίποτα σε εκείνο το τριμπούρδελο που αποτελείται από χιόνι, παγετό και μαλάκες που λένε πχιο περίεργες λέξεις κι απ' τον κατάλογο των ΙΚΕΑ, λένε ναι σε ποσοστό 84 τοις εκατό, που σιγά, ρε μαλάκες κι εμένανε άμα με ρώταγες αν θα πολέμαγα για την πατρίδα μου αν δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να έρθει κανείς να μου την πάρει, ε, ναι θα έλεγα και θα έβγαζα φωτό με κοριδέλα Ράμπο και ούζι παρτούζι να ψαρώσουνε ούλα τα μουνιά, και εν τέλει, για να καταλήξωμε, οι Γιορμανοί το παίζουνε κοκότες και είπανε “ναι” σε ποσοστό 18 τοις εκατό, δηλαδή όσοι πραγματικά δηλώνουν αρχιδάτα και παντελονάτα ότι είναι ναζί στη συμπαθή αυτή χώρα.

Η αρώτηξις, όμως, δεν είναι σωστή. Τους μπερδεύει τους Γιορμανοί αυτό το “θα πολεμούσατε για τη χώρα σας;”.

Η σωστή αρώτηξις για έναν Γιορμανό θα ήτο “θα πολεμούσες αν ένας νέος πεφωτιζμένος ηγέτης με άζβεστο μίσος για τους Οβραίοι που ήταν πριν τραγικός ζωγράφος και είχε γουήαρντ μουστάς ερχόταν να σας ξαναοδηγήσει σε μεγαλεία, ώστε να ξαναπροσπαθήσετε να γαμήσετε την υφήλιο;”.

Εκεί, μαν μου, το θερμόμετρο θα βάραγε κατοστάρα τοις εκατό και ίσως, ΙΣΩΣ ΛΕΓΩ, μερικοί Γιορμανοί να προσπαθάγανε να εισβάλουν στην Πολωνία ξανά, με τα Βολκσβαγκενάκια τους ξερωγώ, πρώτον από τη μεγάλη γκάβλα που θα είχανε επειδή θα ξαναερχόταν κονδά το όνειρο του ουμπεραλιζμού, δεύτερον έτσι για το ροκ, γιατί, ρε μαλάκα, αν δεν εισβάλλεις κάθε τόσο στην Πολώνία τι γαμημένο νόημα έχει αυτή η ποτάνα η ζωη; Μόνο λοκάνικο και μπίρα;

Και θα ρωτήξει κανείς. Καλά, ρε μαλάκα, τόσα χρόνια, όμως, δεν ξαναπροσπάθησαν να κάνουν πόλεμο, τι μαλακίες λες πρωί πρωί (που μπορεί εκεί που είσθε να είναι απόγιομα, αλλά στ' αρχίδια μου);

Οι Γιορμανοί, λοιπόν, για να εξηγηθώ, είναι σαν τα αρκούδια και οι ζωές τους περιλαμβάνουν δύο φάσεις.

Όπως τα αρκούδγια, λοιπόν, είτε είναι σε φάση που πεινάνε και πρέπει ξερωγώ να φάνε διακόκιους σολομούς τη μέρα είτε κοιμόνται για ούλο το χειμώνα, έτσι και οι Γιορμανοί, είτε πολεμάνε παίρνοντας αμφεταμίνες και ορκιζόμενοι αιώνια πίστη στον Φύρερ και πεθαίνοντας για τον κύριο με τον μύστακα που είχε χόμπι να καίει Σημίτες και βλιβλία (και ο μαλάκας έκαιγε τα καλά, όχι ξερωγώ της Χρυσηίδας Δημουλίδου, που άμα το έκαμε αυτό θα ορκιζόμανε κι εγώ Νεοναζί και θα είχα Ζβάστικα χαραγμένη με κουζινομάχαιρο στη γκαράφλα και θα φώναζα Ζηγκ Χάηλ μέχρι να σταματήσει να βγάζει η Αίγινα φυστίκια) είτε θα είναι σε φάση “χειμερίας νάρκης”, όπου θα λένε ότι “αχ, τι μαλακία κάναμε όταν κάναμε πόλεμο, ήταν λάθος για τους άλλους λαοί”, αλλά κατά βάθος θα σκέφτονται τη μέρα που θα ξαναφορέσουν τα ωραία Ούγκο Μπος ρουχαλάκια τους με τα δύο λατινικά σίγμα δίπλα δίπλα και το αρχαίο σανσκριτικό σύμβολο και θα ζεσταίνουν τα φουρνάκια τους για να φκιάκουνε τόσο σαπούνι, που αν το έγλεπε ο Αλεπουδέλης με τους πράσινους σάπωνες θα έπεφτε και θα έπαιρνε κάμψεις μέχρι να σταματήσει να κάμει μαλακιζμένες εκπομπές ο Αρναούτογλου, δηλαδή, ρε παιδάκι μου, μέχρι να ζβήσει ο Ήλιος.

Πολλοί θα πουν δγιαβάζοντας αυτό το βιβλίο “Ε ΚΑΛΑ, Ο ΤΥΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΕΤΣΙ” και εγώ θα απαντήσω ότι όοοοοοοοοχι, γίνεται, ασούμε έχω μια περίπτωσις να σας πω που παλιότερα είχα γνωρίσει ένα Γιορμανό και κάναμε ψιλοπαρέα και μια μέρα ήρθε σπίτι μου και λέγαμε μαλακίες και ήρθε η τύπα που φροντίζει τη μάνα μου, που είναι Πολωνέζα, αλλά όχι μικρή και όμορφή ασούμε, και ο τύπος έπαθε τριπλό περιστροφικό μπλούγκου και ήρθε η Γιορμανία και ξύπνησε μέσα του και ήθελε ντε και καλά να εισβάλει στην Πολωνέζα, βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, ΝΑΗΝ αυτός, ΣΒΑΓΚΕΜΑΗΝΕΝ ΖΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ ΜΟΥΧΤΕΝ, που αυτό σημαίνει “όχι, θέλω να της κάνω γλυκό έρωτα, την αγαπώ”, αλλά μαλακίες έλεγε, σιγά μην την αγαπούσε, αυτοί οι Σατανάδες αγαπάνε μόνο την εξουσία και την τάξη.

Τελικά φυγαδεύσαμε την Πολωνέζα και αυτός επειδή δεν άντεχε τη φάση με έκαμε να γυρίσουμε ούλα τα ρδέλα της περιοχής και της οδού Φυλής συγκεκριμένα και να ρωτάμε επιτούτου αν η τάνα είναι Πολωνέζα, γιατί μόνο έτσι θα ηρεμούσε ο καψερός ο Χανς, και σε κάποια φάση βρήκαμε και μπήκε να γαμήσει και μετά ήταν κάπως καλύτερα, αλλά δεν ηταν η τάνα ψυχολογικά καλά και τη ρωτάω “τι έχεις, κοπέλα μου;” και μου λέει “ΤΙ ΝΑ ΕΧΩ ΜΕ ΤΟ ΜΑΛΑΚΑ, ΗΤΑΝ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΓΑΜΗΣΙ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΜΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ, ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΕ ΓΑΜΑΓΕ ΜΙΚΡΟΨΩΛΗΣ ΚΕΝΕΖΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΕΝΤΕ ΓΡΑΜΜΕΣ ΚΟΚΑ, ΠΟΥ ΔΕ ΣΟΥ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟ ΒΙΝΤΣΙ”.

Και δεν γράφω κεφαλαία για πλάκα. Σκλήριζε η κοπέλα, έξαλλη είχε γίνει.

Γιορμανός τούριστ μολύνει το τοπίο με την παντελή έλλειψη αισθητικής του.

Α!

Μια και το θυμήθηκα.

Οι Γιορμανοί είναι τραγικοί εραστές.

Βασικά όχι μόνο οι άδρες, αλλά και οι γκόμενες το γαμήσι ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΜΙΑ.

Μιλάμε είναι τόσο τραγικό το γαμήσι που κάνουνε, που απορώ πώς αναπαράγονται και έχουν δημιουργήσει αυτό το υπέροχο έθνος για το οποίο τόσο ωραία και γλυκά λόγια γράφω τόσην ώρα.

Μια φορά είχα γαμήσει μια Γιορμανίδα, που ήτανε και υπερμούναθρος, να τα λέμε και τα καλά, αλλά ήτανε και τόσο ξενέρωτη που το σώμα της δεν πρέπει να είχε 70 τοις εκατό νερό ξερωγώ, όπως όλων των αθρώπωνε, αλλά 5, που ασούμε είναι σαν να έχει πάρει φωτχιά ο καναπές σου και εσύ να βάλεις σε ένα κουβά ένα σφηνάκι και να περιμένεις να γίνει δουλίτσα.

Όπου καναπές σου βάλε την ψωλή μου και καταλαβαίνεις τι φάση παίχτηκε εκείνη την αποφράδα μέρα, που νύχτα ήτανε, αλλά δε γαμιέται, κομμάτχια να γίνει, τόσα χρόνια επεράσανε, πάνε αυτά, όπως και τα εγκλήματα.

Ο λόγος, βέβαια, είναι ότι οι Γιόρμανζ, ενώ θέλουν να αναπαραχθούν για να κατακτήσει πιο εύκολα το γένος τους τον κόζμο, δεν το έχουν με το συναίσθημα και τον ερωτιζμό, οπότε γαμάνε σαν καθυστερημένοι τάρανδοι σε οίστρο, αλλά φαντάσου τους τάρανδοι με μικρή ψωλή που δεν έχουν και τόσο οίστρο, κάτι που σπρώχνει τις Γερμανίδες όταν έρχονται στην Ελλάδα να γαμιόνται ωσάν σκύλες σε περίοδο και κάπου στην Ανατολική Βεστφαλία ή σε όποιο στο μπούτσο σέξιον της χώρας τους ένας Γερμανός να γίνεται όντως τάρανδος, αλλά όχι σε οίστρο, αν με εννοάτε τι θέλω να πω.

Το τι πούτσα έχει φάει η Γερμανίδα τουρίστρια στην Ελλάδα μπορώ να σας το περιγράψω μόνο αν παρομοιάσω το μουνί της εν γένει Γερμανίδας τουρίστριας με ένα σταθμό διοδίων που έχει μόνον ένα μπουθ, να είναι Πάσχα, η μεγάλη έξοδος ξερωγώ για να πάει να φάει ο κόζμος αρνί στα χωργιά του, με τα αμέτρητα αμάξα να παίζουν το ρόλο των πουτσώνε και να περνάνε το μπουθ με σηκωμένη μόνιμα την μπάρα, σε αυτή την ωραιότατη παρομοίωση που μόλις έκαμα.


Άκτσουαλ διαφήμιση στη Γερμανία με τίτλο που λέει κάτι άλλο, αλλά υπονοεί 
ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΦΑΤΕ ΤΗΝ ΠΟΥΤΣΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΡΑ.

Ε, δεν ήταν γαμάτο από το πόσο κακό ήταν το παραπάνω αστείο;

Πάμε παρακάτου.

Οι Γιόρμανζ, βέβαια, στα σέβεντηζ προς έητηζ προς έαρλη νάηντυζ για κάποιον λόγο που κανένας δεν καταλάβαινε νομίσανε ότι ήταν οι καλύτεροι γαμιάδαι του σύμπαντος και αποφασίσανε αυτό να το μοιραστούν με τον υπόλοιπο κόζμο, κάνοντας μεγάλες στράκες στη βιομηχανία του πορνό, παράγοντας αμέτρητες ταινίες.

Οι οποίες βασικά καλύτερα να έβλεπα ντοκιμαντέρ του Νάσιοναλ Τζηογκράφικ για το πώς γαμιόνται τα γίδια της Ανταρκτικής, αν υπάρχει τέτοιο ζώον στον πλανήτη Γη, παρά να βλέπω τον μαλάκα τον Γιοργκ, με το μαλλί σκαρπινοχεταίου Ρούντι Φέλερ και φουλ μπους τρούχα δασύλλιο στην πούτσα, να γαμεί μια γκόμενα με περμανάντ άφρο που θα ζούλεβε και ο δόκτορ Τζούλιους Έρβινγκ, και να βγάζουν ήχους τόσο βάναυσους για τα αυτιά που να τρέχει αιματάκι από τα τύμπανα, όπως ΓΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, ΝΤΑΖ ΙΖ ΓΚΟΥΤ, ΝΑΤΟΥΡΛΙΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ, ΙΧ ΚΟΜΕΕΕΕΝΝΝΝΝ.

Για κάποιον γαμημένο λόγο, όμως, μαζευόμασταν και τις βλέπαμε και είχαν ένα ενδιαφέρον από άποψης του πόσο καλτ ήταν εν τέλει και πόσο γέλιο βγάζανε.

Καμιά φορά κιόλας, αν δεν έπαιζε και τίποτε άλλο ως εναλλαχτικιά λύσις, όπως π.χ. κάνα περιοδικό Λονδίνο 2000 τότες, τράβαγες και καμιά μαλακάια με αυτές τις τσόνδες, έτσι για τη ροκιά, και μετά ένιωθες τόσο κενός που έπρεπε να κάνεις ένα σέσιον ψυχοθεραπεία με τον ίδιο τον Φρόυντ για να ρεφάρεις, οπότε μετά όταν ξανάβλεπες βιδεοκασέτα με γιορμανική τσόντα έτρεχες τόσο δυνατά και τόσο μακριά λες και ήτανε αυτή η βιντεοκασέτα από το θρίλερ “Δε Ρινγκ”, που την έγλεπες και μετά έβγαινε στο σαλόνι σου από την πηγάδα της η Σαμάρα και έκλανες τόσες πατάτες όσες δεν έχει βγάλει η Αρκαδία ποτές.

Ο πολυαγαπημένος πορνστάρ Τομ Μπάηρον, που για κάποιον γαμημένο λόγο είχε επηρεαστεί από το γερμανικό πορνό και είχε γίνει σαν γαμώ το Χριστό του.

Μια και πχιάσαμε, όμως, τη γερμανική γλώσσα, ας σταθούμε λίγο εδώ.

Κάποτε ο άθρωπος ανέπτυξε το λεκτικό του λέβελ, ξερωγώ ίσως τότε που έγινε ο Πύργος της Βαβέλ και τα κάνανε πουτάνα και έπεσε και μετά μιλάγανε ο ένας στον άλλονε και δεν καταλαβαίνανε Χριστό, ενώ πριν είχανε την ίδια γλώσσα.

Τότες, λοιπόν, ένας μίλησε πρώτος τα γερμανικά και ούλοι οι άλλοι, ακόμα και που δεν καταλαβαίνανε, κοιταχτήκανε με τα μάτχια (σάμπως θα κοιταζόσαντε με τα αυτιά;) αναμεταξύτωνε και τηλεπαθητικά είπανε “Ρε, είμαστε καλά, τι λέει αυτός ο μαλάκας; Τι γλώσσα είναι αυτή; ΓΑΜΗΣΤΕ ΤΟΝ” και μετά αρχίσανε να τον πετροβολάνε για να σωθεί η αθρωπότης από αυτό το αίσχος, αλλά αυτός πήγε και γάμησε μια γριά ηλίθια μαϊμού, που δεν μπορούσε και πολύ να αντισταθεί η κακομοίρω, και έτσι γεννήθηκε ο πρώτος κανονικός απόγονος Γιορμανός, που ο πατέρας του τού έμαθε τη γλώσσα και συνεχίστηκε το είδος τους σε αυτόν τον άκαρδο πλανήτη.

Από το παραπάνου, μάλιστα, εξηγούνται πολλά, όπως η έλλειψη αισθητικής των Γιορμανώνε σε οτιδήποτε -μια και τι αισθητική να σου μεταδώκει μια γριά καθυστέρω μαϊμού, ρε φίλος;-, όπως η έλλειψη σεξουαλικότητας -γιατί όσο να 'ναι τη γαμείς τη μαϊμού στην ανάγκα, αλλά πόσο τσαγανό να βάλεις στο εν λόγω γαμήσι;-, και εν τέλει το μίσος των Γιορμανώνε για τον υπόλοιπο κόζμο, που μάλλον, μάλλον λέγω, ξεκίνησε από τότες που οι υπόλοιποι λάοι εξοβέλισαν τον πρώτο του είδους και τον εξανάγκασαν να γαμεί γριές πιθηκίνες για να αναπαραχθεί, οπότενες αυτός μετά πέρασε από γενεά σε γενεά ότι “πήγανε να μας γαμεύσουνε; ΤΩΡΑ ΘΑ ΔΟΥΝΕ ΤΙ ΘΑ ΠΑΘΟΥΝΕ. ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΧΤΗΣΩΜΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ”.

Επίσης, και η βραδύνοια μάλλον αποτέλεζμα του ζευγαρώματος του πρώτου Γερμανού με τη βάβω μαϊμού είναι, γιατί όταν παρουσιάσανε το παιδί στα σόγια τους, ο Γιορμανός στο δικό του (τι στο μπούτσο λέω, ρε μαλάκες, ώρες ώρες, ούτε κι εγώ δεν με πιστεύω) και η μάιμα στο δικό της, ούλοι είπανε με μια φωνή “ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΦΕΡΝΕΙ, ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΤΙΜΟ”, οπότε καταλαβαίνετε ότι αν όντως πήρε από το σόι της μάνας, ε, δεν το έλεγες και φωστήρα το πρώτο γερμανάκι και ότι θα θεράπευε τον καρκίνο μια μέρα, ε;

Όπως, όμως, και με το γαμήσι, που δεν το είχανε με την καμία, αλλά γυρνάγανε τίγκα τσόντες, όπως και με τους πολέμοι, που πάντα πούτσα τρώγανε, αλλά εκεί αυτοί, ακάθεκτοι, έτσι και με τη γλώσσα, ενώ όλος ο κόζμος θεωρεί ότι τα γερμανικά ακούγονται ωσάν να είναι ο Βασιλομπίλαρος ο Καρράς γριπιαζμένος και να του κόβουνε τα αρχίδια στην τελευταία σκηνή του Μπρεηβχαρτ και αυτός λέει ΖΑΑΑΓΓΚΚΤ, ΜΠΙΝΝΝΝΖΑΑΑΑΑ, ΑΒΒΒΑΑΑΧΤ με την ωραία φωνή του, αυτοί νομίζουνε ότι είναι η ομορφότερη γλώσσα του κόζμου και είναι υπερήφανοι κιόλας για το πόσο ωραία ακούγονται.

Γι' αυτό και όταν παραλαμβάνουνε ξένες ταινίες, π.χ. αμερικάνικες, δεν μπορούνε να το αντέξουνε ότι δεν είναι στη γλώσσα τους και όχι, δεν βάζουνε υπότιτλοι, όπως ΟΛΟΣ Ο ΛΟΓΙΚΟΣ Ο ΚΟΖΜΟΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ, αλλά τις μεταγλωττίζουνε για να είναι στα γερμανικά, με τρελά και σατανικά αποτελέζματα πολλές φορές.

Όπως τότε π.χ. που ήμανε στην Ολλανδία και είχαμε αράξει σε ένα χόστελ τριμπούρδελα από γάρα εγώ ο Γιάννης και ο Μιχάλης και κάποια στραβή είχε παίξει με την τελεόρα και έπαιζε μόνο ένα γιορμανικό κανάλι και εκείνη τη στιγμή είχε το Παλπ Φίξιον του Ταραντίνο και βγαίνει ο Σάμουελ ο Τζάκσον και λέει σε άπταιστα γερμανικά “ΣΒΑΑΑΑΑΑΑΪΝ, ΙΖ ΝΤΑΣΤ ΓΚΟΥΤΕΝ, ΑΛΕΜΑΗΝΕ ΦΑΣΜΠΕΝΤΕΧΖ” ή κάποια άλλη κραυγή από τα βάθη της Μόρντορ, δεν θυμάμαι κιόλας, και κοιταζόμασταν σε φάση “τώρα αυτό συμβαίνει, ρε μαλάκες, ή να μη στρίψουμε άλλο γιατί έχουμε χεστεί απάνου μας και να πάμε να φάμε καμιά Μαρς ή καμια Λάηον να στανιάρουμε;”.

Ένα άλλο που έχουνε οι αγαπητοί σε όλους Γιορμανοί είναι ότι γενικά ΟΛΟΣ ο λαός τους πάσχει από OCD, που αν δεν ξέρεις τι είναι θα σου πω εγώ αμέσως ότι είναι το Obsessive-Compulsive Disorder, δηλαδή η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή, που για να το εξηγήσω πχιο απλά είναι η φασάρα που θες ΟΛΑ να είναι σε σειρά, σε φάση όμως έχεις τις μπίρες στο ψυγείο και έρχεται ο φίλος σου ο Θωμάς και τσακώνει μία και μετά εσύ κάθεσαι και τις βάζεις πάλι στοιχισμένες με μοιρογνωμόνιο και αλφάδι, ή ξερωγώ τσεκάρεις αν τα κάδρα είναι όλα στην ίδια ευθεία και αρρωσταίνεις βαριά ψυχολογικά αν δεν είναι, ή όταν περπατάς στο δρόμο προσπαθάς να μην πατάς ποτέ τις γραμμές από τα πλακάκια, κάτι που το κάνω κι εγώ, αλλά αν πατήσω μια γραμμή στη μπούτσα μου κιόλας, αλλά αν τύχει αυτό σε Γιορμανό μετά πάει και κάνει σεπούκου στο κέντρο του Μονάχου και η γυναίκα του πανηγυρίζει γιατί μπορεί να έρθει πλέον ελεύθερα Ελλάδα το καλοκαίρι και να συλλέγει πούτσες στα όμορφα νησά μας.

Αν ποτέ προσγειωθείς Γερμανία με αροπλάνο αυτό το παίρνεις χαμπάρι από την πρώτη στιγμή, μια και τα σπίτια και η φάση ακόμα και μέσα από το αροπλάνο είναι ΟΛΑ εκνευριστικά στην ευθεία και στοιχιζμένα, ενώ όταν κατέβεις είναι όλα τόσο τακτοποιημένα που εμένα προσωπικά μου έρχεται να πάω και να τους στραβώνω τα κάδρα έτσι, για να τους σπάω τ' αρχίδια.

Η οργάνωσή τους αυτή, βέβαια, τους έχει δώσει πολλά καλά ως λαό, που τώρα βέβαια επειδή είμαι σε οίστρο κραξίματος δεν μπορώ να βρω ούτε ένα, και στ' αρχίδια μου κιόλας να σας πω την αλήθεια, αλλά τους έχει κάμει ταυτόχρονα να βγάζουν ΜΟΝΟ ΕΝΑ πλάνο για οτιδήποτε καταπιάνονται, και αν δεν πιάσει αυτό το πλάνο καταρρέουν ολοκληρωτικά, γιατί Plan B Γερμανός δεν έφτιαξε ποτές, σε αντίθεση π.χ. Με εμάς τους Έλληνες, που δεν έχουμε ούτε Plan A ούτε Plan B, αλλά με ένα μαγικό τρόπο πάντα τα κουτσοκαταφέρνουμε στο τέλος, μουνί καπέλο βέβαια και έχει μπει στη φάση και ο δευτεροτριτοξάδερφος του μπατζανάκη του Γιώργου του ταρίφα, που τον έφερε ο Γιάννης, που είναι γνωστός και εντάξει, μωρέ, θα τα βρούμε στο τέλος, μην αγχώνεσαι.

Κλείνοντας αυτή τη νουβέλα αγάπης προς τον συμπαθή αυτόν λαό των Γιορμανώνε, θα αναφέρω μια φράση που είχε πει κάποτε γι' αυτούς ο Ουίνστον ο Τσόρτσιλ, ένας άθρωπας που οι Γιορμανοί μισούν βαθύτατα, γιατί ήτανε ένας από αυτούς που ιστορικά τους έχει δείξει την ψωλάρα του και τους έχει κεράνει μαζί με τους Ρώσοι και το άλλο μεγάλο μουνόπανο της Ιστορίας, τον Στάλιν, πούτσα βοϊδινή, αλλά όχι απλή, αλλά από βόιδι που παίζει σε τσόντες για βόιδια, αν καταλαβαίνετε τέλος πάντων τι θέλω να πω.

Ο Τσόρτσιλ, το λεπόν, είχε πει “Η Γερμανία πρέπει να βομβαρδίζεται κάθε πενήντα χρόνια. Δεν έχει σημασία να ξέρεις τον λόγο. Τον ξέρουν αυτοί”.

Και μαλάκα τον Τσόρτσιλ μπορείς να τον πεις για πολλά άλλα που έκαμε, σίγουρα δεν ήτανε κι αυτός το καλύτερο παιδάκι, αλλά ένας λόγος που δε γαμείς τη γυναίκα σου το βράδυ και δεν της λες ΑΑΑΑΑΑΑΑ, ΓΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, ΝΑΤΟΥΡΛΙΧ, ΙΧ ΚΟΜΕΝ, ή που δεν πας το παιδί σου σχολείο και η δασκάλα δεν λέει “Καλώς τον Γκέραρντ, ΒΙΛΚΟΜΕΝ”, ή που δεν έχεις για σημαία σου τη Ζβάστικα, ή που δεν βλέπεις Παλπ Φίξιο και δε λέει ναζίδικα συνθήματα και Ζηγκ Χάηλ ο Σάμιουελ ο Τζάκσον, για όλα τα παραπάνου λοιπόν ευθύνεται εν μέρει ο Ουίνστον, οπότε να τον ακούς τον Ουίνστον.

Αυτοί, λοιπόν, φίλοι μου, είναι οι Γερμανοί.

Και μην αμφισβητήσετε καθόλου τα λόγια μου.

Γιατί η πούτσα από τα βόρεια θα έρθει κάποτε ξανά.

Ίσως και να έχει έρθει και να μην το έχωμε καταλάβει ακόμα.

Απλώς ελπίζωμε, επειδή πάντα χάνουν στο τέλος, να τους έβρει κι αυτούς το κακό και να γλιτώσωμε, μέχρι πάντα την επόμενη φορά που θα αποφασίσουν να μας βασανίσουν, είτε ευθέως, είτε με τη γλώσσα τους, είτε με τις τσόντες τους, είτε με το OCD τους, είτε με οτιδήποτε άλλο βγάνουν αυτοί οι τρισκατάρατοι διαόλοι.

So long, boyz and galz.

Η ΧΑΣΤΟΥΚΑ ΑΚΑ ΔΕ ΜΠΙΑΤΣ-ΣΛΑΠ

Μπορεί ο κοσμός να καίγεται, αλλά ως γνωστόν το μουνί χτενίζεται. Πόλεμοι, Κόβιντ δεκαεννιά προς είκοσι, τύπα κερνάει Σπέσιαλ Κέη το παιδί ...