Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

ΣΠΕΣΙΑΛ ΟΛΥΜΠΙΚΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΛΙΣΤΡΑΓΕ

Οταν θέλω να υποβάλω τον εαυτό μου σε μαρτύριο, σαν τον μαλάκα, αποτυχημένο θρήσκο αλμπίνο στο βιβλίο του Νταν Μπράουν, που ήταν και παπαριά καμαρωτή, κάνω δύο πράγματα: ή βάζω νέφτι στην ψωλή μου, αφού την έχω ραντίσει με καυτό νερό, και μετά την πατάω στην τοστιέρα ή κάθομαι και βλέπω τηλεόραση. Προχθές έκανα το δεύτερο γιατί είχα ξωμείνει από νέφτι και χάλασε και η τοστιέρα.

Κανονικά, όμως, με ζάπινγκ και τέτοια, όπως παλιά, που έβλεπα κανονικά χαζοκούτι, μέχρι που ανακάλυψα τον Τζορτζ Κάρλιν στο Ιντερνετ, το PRO Evolution, το πόκερ και το double paradiddle και τα ξέγραψα όλα.

Και ξαφνικά, εκεί που έβλεπα, σκάει μια διαφήμιση, στην οποία μάλιστα έπαιρναν μέρος διάφοροι τσελέμπριτις, εκ των οποίων έναν θυμάμαι, διότι τον εκτιμώ και ως περφόρμερ και ως μουσικό, τον Ζουγανέλη. Η διαφήμιση αφορούσε τα Σπέσιαλ Ολύμπικς. Ή αλλιώς, για να θέσω το πράγμα στην πραγματική βάση του, αγώνες μεταξύ σακάτηδων, ανάπηρων και ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, όπως τους έχουμε βαφτίσει, τους οποίους διοργανώνουμε εμείς οι «υγιείς», για να τους βλέπουμε και να χαιρόμαστε που δεν είμαστε κι εμείς έτσι, που έχουμε και τα δύο πόδια στη θέση τους και που ο εγκέφαλός μας έχει το κανονικό μέγεθος και κανένα σύνδρομο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιοι δεν είμαστε μαλάκες ή και πιο καθυστερημένοι από αυτούς. Είναι κάτι σαν τους μικρομεσαίους και τους φτωχούς, που οι δεύτεροι υπάρχουν για να τους βλέπουν οι πρώτοι και να χέζονται πάνω τους, ώστε να συνεχίζει να υπάρχει η άρχουσα τάξη.

Τι έγινε, φίλε, σοκαρίστηκες; Σίγουρα θα λες τώρα «γαμώ το σπίτι του Διπρόσωπου, που δεν έχει ψυχή, καρδιά και γράφει τέτοιες μαλακίες από την ασφάλεια του υπολογιστή του για τους καημένους τους ανάπηρους. Αμα τον είχα μπροστά μου θα του έβγαζα τα μάτια και θα του γαμούσα τις κόγχες».

Λοιπόν, πρώτον, θα μου έκλανες τ' αρχίδια, δεύτερον, διάβασε μέχρι το τέλος για να πάρεις χαμπάρι ότι τους υποστηρίζω με αυτά που λέω.

Και συνεχίζω...

Σόρι, ρε παιδιά, αλλά μόνο εγώ το βλέπω; Σπεσιάλ Ολύμπικς; ΣΠΕΣΙΑΛ-FUCKING-ΟΛΥΜΠΙΚΣ;;;

Ποιος διεστραμμένος νους κάθισε και σκέφτηκε: «Χμμμ, αυτοί οι άνθρωποι είναι οι κατατρεγμένοι της ζωής, αυτοί που η μοίρα τούς τα έχει πάρει όλα, πολλές φορές πριν καν γεννηθούν, από την κοιλιά της μάνας τους. Μιλάμε για τυφλούς, κουλούς, κουτσούς, ανθρώπους με νοητική ή οποιαδήποτε άλλη υστέρηση, σύνδρομα Ντάουν και δεν συμμαζεύεται. Πώς θα γίνει να τους γαμήσω το ήδη γαμημένο Σύμπαν περισσότερο; Πώς θα γίνει να τους ξεφτιλίσω πιο πολύ κι απ' όσο ξεφτίλισε κάποτε ο Μπέρκγκαμπ τον Νταμπίζα; Το βρήκα, μαλάκα μου! Θα τους βάλω να αγωνιστούν σε αθλήματα στα οποία αγωνίζονται οι άλλοι, οι "κανονικοί" άνθρωποι, που θα τους βλέπουν από την εξέδρα και θα χαίρονται, και για να δικαιολογήσω την κλαπαρχιδιά μου, η οποία σκοπό έχει μόνο το να βγάλω έξτρα ΧΡΗΜΑ επειδή τελείωσαν οι κανονικοί Ολύμπικς, θα πω ότι όλοι αυτοί με αυτό που κάνουν είναι ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ! Ναι, μαλάκα μου! ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!!! Γαμάτη ατάκα. Και θα επιβραβεύω τον πρώτο, ενώ όλοι οι άλλοι, εκτός από τον σταυρό που κουβαλάνε λόγω της αναπηρίας τους, θα έχουν να αντιμετωπίσουν και αυτό το γαμημένο, ασύγκριτο συναίσθημα του ηττημένου. Ηττημένος στη ζωή, αναγκασμένος να ζεις με ένα απίστευτο βάρος, αλλά ηττημένος και στους αγωνιστικούς χώρους πλέον! Και με τις κάμερες πάνω σου! ΟΥΑΟΥ!»;

Σίριουσλι τώρα. Εχετε ποτέ πάρει μέρος σε αγώνες; Σε οποιουσδήποτε αγώνες, αλλά να είναι επίσημη διοργάνωση, με κόσμο και τέτοια. Σκάκι, ποδόσφαιρο, τζούντο, μπάσκετ, οτιδήποτε. Επειδή εγώ έχω πάρει και επειδή κάποιες φορές έχω χάσει, έχω να σας πω ένα πράγμα. Κάθε φορά που έχανα ήθελα να ανοίξει η γης και να με καταπιεί, δεν μιλιόμουνα για πέντε μέρες, ήμουνα σε φάση βαριάς κατάθλας και έτσι και με κέρναγες κάνα Prozac (στην Ελλάδα λέγεται Ladose) ή κάνα Effexor, όχι μόνο θα το έτρωγα, αλλά θα το έβραζα σε κουταλάκι και θα το σούταρα στη φλέβα που έχω στα μηνίγγια με εικοσάρα σύριγγα. Και θεωρούμαι εν γένει ψυχικά και σωματικά υγιής, έτσι; Δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα από αυτό που νιώθεις όταν χάνεις. Ή μάλλον... υπάρχει.

ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΒΓΗΚΕΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ! Και μάλιστα οι κάμερες όλου του κόσμου είναι στραμμένες πάνω σου. Συγγνώμη που θα το εκφράσω έτσι, αλλά πρέπει να είναι τραγικό να νιώθεις ότι είσαι ο loser ανάμεσα στους «losers» (δώστε λίγη βάση στα εισαγωγικά πριν αρχίσετε να εκτοξεύετε μαλακίες) της ζωής, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα που ζουν οι ηττημένοι σε τέτοιους αγώνες, believe me.

Αυτούς τους ανθρώπους δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να τους βάζουμε να ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον, κύριοι. Θες, κυρ μαλάκα που διοργανώνεις τα Σπέσιαλ Ολύμπικς, να τους βοηθήσεις; Βοήθα την οικογένειά τους, βοήθα τη μάνα αυτού που έχει σύνδρομο Ντάουν και χέζεται πάνω του ενώ είναι σαράντα χρονών, την ώρα που έχει σεξουαλικές ορμές και δύναμη κανονικού άνδρα και έχει προσπαθήσει να τη γαμήσει κιόλας. Δώσε οικονομική ανάσα στον πατέρα του εκ γενετής τυφλού ή αγόρασέ του ένα Λαμπραντόρ Ριτρίβερ και εκπαίδευσέ το κιόλας ώστε να τον οδηγεί. Αγόρασε τα πιο ακριβά πρόσθετα μέλη σε έναν που έχασε και τα δύο του πόδια ή που γεννήθηκε χωρίς, και όχι μόνο στον πρωταθλητή των Σπέσιαλ, που τα θέλει για να τρέχει πιο γρήγορα από τους άλλους κουτσούς. Ολοι τα έχουν ανάγκη το ίδιο.

Τέλος πάντων, αν θες να νιώσουν καλύτερα, βάλε τους να κάνουν κάτι δημιουργικό, να μάθουν μουσική για να κάνουν μια συναυλία και να χειροκροτηθούν, να βάψουν ή να ζωγραφίσουν ένα κτίριο, να φτιάξουν κάτι και με την ολοκλήρωσή του ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να νιώσουν το αίσθημα της πληρότητας, που τόσο τους λείπει.

Σταμάτα να βάζεις ανάπηρους να τρέχουν με τα καρότσια για το ποιος θα βγει πρώτος. Σταμάτα να βάζεις καθυστερημένα παιδιά να παίζουν μπάσκετ ή οτιδήποτε. Σταμάτα να βάζεις τυφλούς να παίζουν μπάλα με κουδούνι μέσα. Και μη μου πεις ότι αυτοί από μόνοι τους θέλουν να αγωνιστούν και ότι είναι δική τους επιθυμία. Γιατί εσύ κάνεις την πρόταση και αυτοί λένε «ναι», ενθουσιασμένοι. Και πώς αλλιώς να κάνουν, άλλωστε, όταν η ζωή τους είναι ένα ατελείωτο βάσανο και τους προσφέρεις μια διέξοδο χαράς, η οποία καταλήγει να είναι χαρά μόνο γι' αυτόν που επικρατεί και βγαίνει πρώτος και ατελείωτη λύπη για όλους τους άλλους; Πώς αλλιώς να κάνουν όταν όλοι τούς βλέπουν σαν παιδιά ενός κατώτερου θεού; Να αρνηθούν; Θέλουν να ξεχωρίσουν και αυτό είναι απόλυτα λογικό, αλλά μην το εκμεταλλεύεσαι, ρε μουνόπανο του ελέους. Το θέμα δεν είναι η αποδοχή εκ μέρους τους της γαμημένης πρότασής σου, αλλά η ίδια η πρόταση!

ΠΡΟΣΟΧΗ, επειδή είμαι σίγουρος ότι θα ακουστεί κι αυτή η άποψη. Αν γουστάρουν να το κάνουν μόνοι τους, άσ' τους να παίξουν και να το διασκεδάσουν, άσ' τους να νιώσουν τη χαρά του παιχνιδιού και στο τέλος να γίνουν μια παρέα. Εχει τεράστια διαφορά το ένα από το άλλο. Δεν είναι το ίδιο ένα παιχνίδι μεταξύ φίλων σε σχέση με μια διοργάνωση με μάρκετινγκ και χορηγούς. Μη δίνεις δημοσιότητα, προβολή και φράγκα στον πρώτο σε κάθε άθλημα και τ' αρχίδια σου στους χαμένους, γιατί θα έρθω εκεί που βρίσκεσαι, θα αφήσω ανάπηρα τα παιδιά σου, μετά θα τα πετάξω στη θάλασσα και θα δώσω κουλούρι μόνο σε όποιο βγει πρώτο απέναντι, γαμημένε μπάσταρδε. 

Οντας ντράμερ, δηλαδή κάποιος που χρειάζεται και τα τέσσερα μέλη του για να δημιουργήσει, και μόνο στη σκέψη ότι μένω ανάπηρος παραλύω, τρομοκρατούμαι, μου κόβεται η ανάσα. Σκέφτομαι πώς θα ήταν η ζωή αν πάθαινα ένα ατύχημα και αναγκαζόμουν να είμαι λειψός για το υπόλοιπό της και λέω πως θα ήταν καλύτερα να πέθαινα. Αν, όμως, ζούσα, το τελευταίο που θα ήθελα θα ήταν να εκμεταλλευτεί ένας προύχοντας πουσταράς την αναπηρία μου για να βγάλει έξτρα φράγκα, την ώρα που εγώ θα ανταγωνίζομαι άλλους ανθρώπους που θα έχουν ανάλογο πρόβλημα, με σκοπό να βγω πρώτος, για να μην είναι το βράδυ πιο μίζερη η ζωή μου απ' όσο ήδη είναι.

Ζακ Ρογκ ή όποιος άλλος είσαι και επιτρέπεις ή και διοργανώνεις αυτό το αίσχος, γαμώ το μουνί που σε γλίστραγε. Και όσο για σας, μαλάκες ψευτοσελέμπριτις που συμμετέχετε στη διαφήμιση αυτής της γαμημένης διοργάνωσης, γαμώ τα καμπλάφια του δέσποτα που σας βάφτιζε, πουτάνας γεννήματα.

Diprosopos just left the building.
 

17 σχόλια:

  1. εγω δεν εχω γνωμη για το θεμα... ειναι απ'τις ελαχιστες φορες που το λεω αυτο, αλλα ισως και να'ναι επειδη αρνουμαι πεισματικα εδω και χρονια να συζητησω τετοια θεματα στο ιντερνετ. παντως η γνωμη σου ειναι σεβαστη και οντως την υποστηριζεις με επιχειρηματα.

    εγω το μονο που ηθελα να σου πω ειναι, οσο αφορα τον τιτλο του προηγουμενου ποστ σου... το careful γραφεται ετσι ΜΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΜΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

    οχι, οκ, σοβαρα παντως, ενδιαφερον το ποστ σου. αν μη τι αλλο με βαζει σε σκεψεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ομολογώ ότι αρχίζω να εθίζομαι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πές τα ρε πούστη μου! Που μου'χουν κλειστεί όλες οι κουφάλες στο χρυσό κλουβί τους και δε βλέπουν πέρα από το πορτοφόλι τους! Για τα σπέσιαλ ολύμπικς και τα ρέστα, όλοι όσοι έχουν κινησιακές δυσκολίες μεταφέρονται με αεροπλάνα και παπόρια και πούλμαν.. Να τα πάρεις τα σελέμπριτις και τους διοργανωτές μαζί, να τους δέσεις τα μάτια και το ένα πόδι και να τους βγάλεις με μπαστούνι ή καρότσι, να περπατήσουν στο ελληνικό πεζοδρόμιο των 30 πόντων, και να γελάς κάθε φορά που τσακίζονται!
    Όσο για τα σκυλιά-οδηγούς, γάμησέ το.. Εδώ υπάρχουν οδηγοί που χτυπάνε τα αδέσποτα με το αμάξι επίτηδες, περιμένεις να βρεθεί ράτσα να ανταποκριθεί στις ανωμαλίες του κάθε αγάμητου πιλότου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. oraia ta les re diprosope alla gia pes mas meta tin katathla pou les me ta ladose(prozac) pos enioses?? oloi ehoume hasei kai ehoume kerdisei...meta tin ptosi erhetai i anakampsi...gia chekare kai to link...
    http://www.youtube.com/watch?v=flRvsO8m_KI

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η δυστυχία πουλάει πάντα. Θες για συγκινησιακούς λόγους, θες για λόγους εσωτερικής ανακούφισης που δεν συμπεριλαμβάνεσαι και εσύ στους δυστυχισμένους.
    Γενικά αυτά τα events είναι καραγκιοζιλίκια στην πλειοψηφία τους. Όσο για τα διάφορα ανθυποσελέμπριτις, αυτοί θα πήγαιναν όπου νάναι, αρκεί να έχει κάμερες και φωτό.
    Η Έφη έχει δίκιο. Εδώ ο κάθε κάγκουρας παρκάρει στις ράμπες για ΑΜΕΑ και ποδήλατα και στα πεζοδρόμια γράφοντας τους πάντες στα παπαράκια του.Μετά τα μισά δημόσια κτίρια δεν έχουν προσβάσεις, οι υποκρισίες για τους αγώνες μας μάραναν.
    Αν είχαμε όλα τα υπόλοιπα ας είχαμε και τους αγώνες.
    Μου θυμίζει αυτό που λένε "τι του λείπει του ψωριάρη; /φούντα με μαργαριτάρι" με όλο το σεβασμό στα ΑΜΕΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να σας πώ και μια πρόσφατη εμπειρία.
    Προχτές πήγα στο γήπεδο με μια παρέα και ένας από την παρέα είναι σε καροτσάκι(από ατύχημα). Σας πληροφορώ ότι αν και γήπεδο Β'Εθνικής με προβολείς,μαλακίες και κερκίδες, δεν είχε πρόσβαση για ΑΜΕΑ στις κερκίδες. Δεν μπορείτε να φανταστείτε σε τι κατάσταση βρεθήκαμε.Να σου λένε "ε , ας τον δει από κάτω ".Στο μεταξύ έχει και κάγκελα και έπρεπε να δούμε τον αγώνα σαν φυλακισμένοι πίσω από τις μπάρες.Στο τέλος αφήσανε τον φίλο μου μαζί με ένα συνοδό να μπει στον αγωνιστικό χώρο και να δει από κει το ματς.
    Η παρέα χωρίστηκε και ξενερώσαμε όλοι.
    Καλοί οι αγώνες αλλά όταν στην καθημερινότητα σου υποβιβάζεσαι έτσι και περιορίζεσαι, ποια η αξία τους ;
    Ο φίλος μου είναι αγωνιστής δεν τα παρατάει, το παλεύει, με φυσιοθεραπείες κλπ, αλλά πρώτα θα γούσταρε να βλέπει έναν αγώνα ή να πιει ένα ποτάκι χωρίς σπαζαρχίδιασμα και μετά να πάρει ολυμπιακό μετάλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Aldebaran: έχεις απόλυτο δίκιο και αυτό ακριβώς ήθελα να θίξω και στο ποστ, το αναφέρω κιόλας, αλλά με άλλον τρόπο. Αυτούς τους ανθρώπους θα έπρεπε να τους βοηθάμε να κατακτούν μικρές νίκες στην καθημερινότητα και να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη και σε καμία περίπτωση να τους βάζουμε να ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον. Ωραία η συνεισφορά σου στο θέμα.

    Ανώνυμος: μετά την πτώση έρχεται σίγουρα η ανάκαμψη και αν πέσεις πρέπει οπωσδήποτε να σηκωθείς και αμάσητος να συνεχίσεις. Αν δεν έχεις πόδια, όμως, πώς σηκώνεσαι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. τα λες ωραία και με επιχειρήματα. να σου πω, δεν το έχω σκεφτεί για να εκφέρω γνώμη. γενικά εμένα μου τη δίνουν και οι ίδιοι οι ολυμπιακοί αγώνες. να μην πω και χειρότερα δηλαδή, γιατί μιλάμε για ανθρώπους άρτιους που μπορούν να κάνουν πράγματα με τη ζωή τους και επιλέγουν να ντοπάρονται και να ζουν μια άθλια ζωή μόνο με προπόνηση, ελπίζοντας για μια διάκριση, που όντως αν δεν την πάρουν θα πέσουν σε κατάθλιψη.

    από την άλλη, μου έρχεται σαν σκέψη... η αποτυχία στους ανάπηρους ανθρώπους μπορεί να μην έχει την ίδια δυναμική που έχει στους υπόλοιπους. ίσως αυτοί να σκέφτονται πως "δεν έχουν τίποτα να χάσουν" από αυτή την εμπειρία. συμφωνώ φυσικά πως τα χρήματα που κερδίζονται από αυτή την ιστορία και πάνε στην τσέπη ορισμένων θα μπορούσαν να διατεθούν ώστε να βοηθηθούν όλοι. αλλά όχι, εν τέλει νομίζω πως δεν συμφωνώ με την άποψη σου περί αποτυχίας. νομίζω πως φιλοσοφείς τη ζωή διαφορετικά και παύεις να είσαι τόσο εγωιστής αν σε βρει κάτι τόσο άσχημο, όπως το να χάσεις π.χ. τα πόδια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Υπάρχουν και χειρότερα: πρωτάθλημα ποδοσφαίρου αστέγων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Λες και οι σκέτοι Ολύμπικς δεν ήταν ήδη ένα αίσχος, που οι μισοί ντοπάρονται και οι άλλοι μισοί ντοπάρονται αλλά δεν πιάνονται, για να καταλήξουν στο τέλος να πάνε να σηκώσουνε την κούπα του καφέ και να βρεθούν ξαφνικά να τα λένε με τον Άιρτον Σένα, χρειαζόμασταν και σπέσιαλ Ολύμπικς, για να καταλήξουν να ντοπάρουν και τους καθυστερημένους (μη μπερδεύεστε, για τους ανάπηρους με τα καροτσάκια και τα τεχνητά πόδια είναι οι Παραλύμπικς, άλλο αίσχος από εκεί) για να τρέχουν πιο γρήγορα, ξέροντας ότι ακόμη κι έτσι καθυστερημένοι θα παραμείνουν...Βρε ουστ από εδώ, τσογλαναρία, που πάτε να εκμεταλλευτείτε τα προβλήματα των άλλων για να βγάλετε διαφημιστικά έσοδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φοβερό το κειμενάκι πάλι - και συμφωνώ και με το περιεχόμενο, όχι μόνο στην πλάκα.

    Τώρα που το σκέφτομαι (ορίστε πού με κατάντησες), δε με έχεις απογοητεύσει ποτέ ρε φίλε - κάν'το μία, να δούμε κι εμείς οτι είσαι άνθρωπος σαν κι εμάς, κι όχι ένα γαμημένο γιαπωνέζικο drum machine που ξερνάει στην καθισιά του απίστευτες δίκασες ατάκες !

    You are beautiful ! I love you

    Υ.Γ : Η ντρίμπλα του Bergkamp θα έπρεπε να διδάσκεται σε συνέδρια αστροφυσικής. Εξωγήινη !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Nomizo oti o curious ape009 einai o diprosops kai haidevetai ston kathrefti

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. XAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXAXA!

    Γαμάτος ο τελευταίος ανώνυμος. RESPECT!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπητέ Διπρόσωπε,
    με αφορμή την ανάρτηση σας στις 19/10/2010 που αφορά τους Special Olympics Athens 2011 σας στέλνω την παρούσα επιστολή.
    Αρχικά, θα επιθυμούσα να σας συστηθώ. Ονομάζομαι Ελεονόρα. Είμαι από την Ρωσία και ζω πάνω από δέκα χρόνια στην Ελλάδα. Είμαι κάτοχος διπλώματος Ρωσικής και Αγγλικής γλώσσας σε ανώτατο επίπεδο. Ακόμα, είμαι φοιτήτρια στο ΑΕΙ Βορείου Αιγαίου. Απώτερος σκοπός της παρούσας επιστολής είναι η έκθεση αντεπιχειρημάτων στις τοποθετήσεις τις οποίες έχετε κοινοποιήσει στο ιστολόγιο σας.
    Τα Special Olympics διοργανώθηκαν για πρώτη φορά το 1968. Η ιδέα ανήκει στην Γιουνίς Κέννεντι Σράιβερ. Οι διαγωνιζόμενοι είναι άτομα με οποιασδήποτε μορφής νοητική υστέρηση. Και όχι άτομα με αναπηρία όπως αναφέρετε. Οι αθλητές με σωματικές δυσλειτουργίες είναι Παραολυμπιακοί αθλητές.
    Όλοι οι συντελεστές των αγώνων είναι άνθρωποι του πνεύματος που έχουν τουλάχιστον 10 χρόνια σπουδών στις πλάτες τους. Αν φτάσετε στο επίπεδο των συγκεκριμένων ατόμων ίσως κάποια στιγμή οι απόψεις σας εξεταστούν περαιτέρω.
    Ακόμα, θεωρείτε πως η διοργάνωση στηρίζεται στον συναισθηματικό παράγοντα και πως οι αθλητές εξευτελίζονται με τη συμμετοχή τους στους συγκεκριμένους αγώνες. Και πως το κράτος αν πραγματικά θα επιθυμούσε να φανεί χρήσιμο θα έπρεπε να τους υποστηρίζει οικονομικά και θα τους παρείχε όλες τις ''ανέσεις''.
    Η οργάνωση στηρίζεται στο σύνθημα ''επιτέλους μην περιθωριοποιείται τα άτομα με ειδικές ανάγκες''. Κάθε ζωντανό ον έχει το δικαίωμα να συμμετέχει όπου επιθυμεί με οποιονδήποτε τρόπο. Το θέμα της προσωπικής τους ζωής και το θέμα των εκκενώσεων και των σεξουαλικών ορμών δεν ανήκουν στην σφαίρα του σχολιασμού σας. Είναι καθαρά θέμα του οικογενειακού περιβάλλοντος του ατόμου. Ακόμα, είναι ιδιαίτερα λυπηρό πως στον 21ο αιώνα υπάρχουν τόσο κοντόφθαλμοι άνθρωποι όπως εσείς. Δεν βλέπετε τίποτα πέρα από την αναπηρία και την δυσλειτουργία. Τρέμετε στην ιδέα ανακάλυψης πόσο μάλλον υποστήριξης νέων δυνατοτήτων που ούτε καν φανταζόσασταν.
    Ακόμα, το κράτος σας πληροφορώ πως συνεισφέρει οικονομικά σε όλες τις οικογένειες των ατόμων με ειδικές ανάγκες πέρα από το αν είναι αθλητές ή όχι. Γιατί κατά την γνώμη σας το κράτος θα πρέπει να είναι υποχρεωμένο να καλύπτει όλα τα έξοδα των συγκεκριμένων ατόμων και να μην τους δώσει την ευκαιρία να νοιώσουν εργαζόμενοι και χρήσιμοι αλλά και δημιουργικοί; Γιατί τα άτομα με νοητική υστέρηση να μην συντηρήσουν μόνα τους τους εαυτούς τους; Με ποιο δικαίωμα και ποιο νόμο τοποθετούνται από την στιγμή της σύλληψης τους σε κοινωνική κατηγορία λύπησης και προστασίας;
    Όσον αφορά τη παράθεση του φανταστικού σεναρίου κατά το οποίο από απόλυτα υγιής άτομο καταλήγετε να γίνεστε ανήμπορος το αντεπιχείρημα μου είναι το εξής: τα άτομα με νοητική υστέρηση στη προκειμένη περίπτωση, γεννιούνται με αυτήν επομένως δεν έχουν τη δυνατότητα σύγκρισης του πριν και του μετά. Άρα δεν είναι δυνατόν ούτε κατά διάνοια να γνωρίζετε πως νοιώθουν και πως σκέφτονται. Εν κατακλείδι το σενάριό σας σκιαγραφεί έναν δειλό χαρακτήρα και τίποτε άλλο.
    Τα Special Olympics δημιουργήθηκαν για να αγωνίζονται και άλλοι άνθρωποι που υπερτερούν με διαφορετικό τρόπο. Με αξιοπρέπεια, ευγενή άμυλα και αγάπη για αυτό που κάνουν.
    Για την πληροφόρηση σας η παρακολούθηση όλων των αγωνισμάτων δεν φέρει κανενός είδους οικονομική επιβάρυνση για το κοινό.
    Επιπρόσθετα, η γλώσσα που χρησιμοποιείτε είναι χυδαία και δεν βοηθάει καθόλου στο να με πείσετε για την παραμικρή πιθανότητα να ασπαστώ έστω και μια από τις απόψεις σας.
    Ακόμα, απευθύνομαι σε προσωπικό επίπεδο επειδή ακριβώς θίχτηκα σαν άτομο και σας Προκαλώ και σας Προσκαλώ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, να παρακολουθήσετε έστω και ένα από τα τρία αθλήματα που φιλοξενούμε για τα οποία φέρω η ίδια ευθύνη, από την στιγμή που είμαι εθελόντρια.
    Είναι μια καλή ευκαιρία να γνωρίσετε από κοντά όλους τους "Σακάτιδες και τους Καραγκιόζηδες" που σχολιάζετε στην ανάρτηση σας.
    Σας περιμένω.
    Με εκτίμηση, Ελεονόρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ελεονόρα, χωρίς πλάκα τώρα, νομίζω ότι με θέλεις. Μόνο αυτό, τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ελεονορα.. εισαι απλα χαζη και κολλητη του liberis ελπιζω να καταλαβεις σε καποια χρονια ποσο χαζη και ξανθομυαλη εισαι και να κρεμαστεις μονη σου σε κανα κλαδι ελιας.. ΧΑΖΗ που εχεις κ απαιτηση να σπουδασει ο αλλος 500 χρονια για να εχει αποψη, ε ΧΑΖΗ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΧΑΣΤΟΥΚΑ ΑΚΑ ΔΕ ΜΠΙΑΤΣ-ΣΛΑΠ

Μπορεί ο κοσμός να καίγεται, αλλά ως γνωστόν το μουνί χτενίζεται. Πόλεμοι, Κόβιντ δεκαεννιά προς είκοσι, τύπα κερνάει Σπέσιαλ Κέη το παιδί ...