ΤΑ ΠΙΟ

Ναι, ρε, το ξέρω, περιμένετε το δεύτερο μέρος από τη σχέση μου. Θα το γράψω, είπαμε, όχουουου. Απλώς επειδής γούσταρα και μου ήρθε και θυμήθηκα και κάτι παλιά και ωραία, πάρτε προς το παρόν τα ΠΙΟ και βούλω. Πάμε, μαέστρο.

Η ΠΙΟ κότα ποδοσφαιριστής

Σαΐνιο

Τόνε θυμόσαστε αυτόνανε τον τιτανοτεράστιο που είχε περάσει από τη βαζέλα ένα φεγγάρι; Μιλάμε ότι πιο κότα σου ξηγιούνται τατουάζ ΜΙΜΙΚΟΣ στο κούτελο και όπως κυκλοφοράς στο δρόμο τσιμπάει ο κοσμάκης φτερούγες. Παρακολουθάτε: ο Φρανκ ο Ζουέλας είχε βγει και είχε πει ότι «μια φορά που παίζαμε στην Τούμπα με τον ΠΑΟ ήρθε και μου είπε ο Σαΐνιο ότι ζήτησε αλλαγή από τον προπονητή του επειδή ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ!». Οχι τραυματισμοί και τέτοια, απλώς ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ! Πρώτον, να πω, για να το τραβηξω λίγο, ότι πιο κότα σε τηγανίζουνε στα KFC με σπάισι κουρκούτι και σε σερβίρουνε σε χάρτινο κουβά. Δεύτερον, να ζητήξουμε συγγνώμη από τον Σαΐνιο επειδή όταν ανέβηκε Τούμπα δεν τον περιμένανε στη φυσούνα 19χρονες μουνάρες πορνοστάρ στα τέσσερα, κρατώντας στα χέρια εξετάσεις ότι είναι καθαρές από αφροδίσια και χαρτί από συμβολαιογράφο ότι φοράνε σπιράλ για να μην πιάσουνε παιδί. Αντε και γαμήσου, Σαΐνιο. Καλύτερα τράβα παίξε κέρλινγκ, εκείνη τη μαλακία που πετάει ένας την τσαγιέρα σ’ ένα στόχο και κάτι μαλάκες με δέκα νταν σκούπα στο λελουδικό στον Σφακιανάκη τρίβουν τον πάγο για να πάει πιο αργά, πιο γρήγορα, δεν ξέρω, στ’ αρχίδια μου κιόλας.

Ο ΠΙΟ γαμάτος πυγμάχος

Μοχάμεντ Αλί

Και μην ξανακούσω αυτή τη μαλακία που τον λένε Μοχάμεντ Άλι. Ρε ζώα, ο τύπος ασπάστηκε το Ισλάμ και πήρε και ανάλογο όνομα. Ξέρετε κάναν μουσουλμάνο που να τον λένε Άλι; Στα Γιάννενα ποιος ήτανε, ο Άλι Πασάς, γαμώ τον Θεό σας; Nα με σκάσετε θέλετε; Το λεπόν, ο τύπος, επειδή έχω κάνει και τρία-τέσσερα χρονάκια πυγμαχία (γεια σου Ιωαννίδη, δασκαλάρα), δεν ήταν μόνο ένας πυγμάχος. Ηταν ένας πανέξυπνος άνθρωπος, ένας πολιτικός ηγέτης για τα δικαιώματα της φυλής του, ίσως ο πιο ετοιμόλογος άνθρωπος ever και ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης που πέρασε ποτέ από τα ρινγκ. Και όταν τον κάλεσαν να πάει να πολεμήσει στο Βιετνάμ δεν έκανε το βήμα μπροστά στην κατάταξη νεοσυλλέκτων (η ατάκα του ήταν «κανένας Βιετκόνγκ δεν με είπε ποτέ αράπη»), του αφαίρεσαν την άδεια πυγμαχίας για οκτώ χρόνια, παρ’ όλα αυτά επέστρεψε και ξαναπήρε τον παγκόσμιο τίτλο μετά από το θρυλικό αγώνα με τον Φόρμαν. Δεν λέω πολλά, αφήνω τα βίντεα να μιλήσουνε. Τον θαυμάζω πιο πολύ από κάθε άλλον αθλητή. Μαραντόνα, σόρι, φίλε.

Η ΠΙΟ γαμάτη επιστολή φιλάθλου σε εφημερίδα

Αγγλος μόρτης την είχε στείλει μετά από ήττα της εθνικής Αγγλίας. Απολαυστική.

«Είμαι θυμωμένος με τους σημερινούς ποδοσφαιριστές. Ξέρω γιατί έχουν γίνει τόσο μαλθακοί. Είναι τα αδελφίστικα ονόματα που έχουν. Αυτό είναι. Θυμόσαστε την παλιά εποχή, όταν οι μπαλαδόροι κλοτσούσαν τη γαμημένη την μπάλα, που ήταν γεμάτη με πέντε κιλά χώμα, ραμμένη μέσα σε πετσί με ραφές από ατσάλι με κορδόνια από χορδές του πιάνου; Λοιπόν, εκείνη την εποχή οι παίκτες μπορούσαν να αντέξουν τις δυσκολίες του παιχνιδιού επειδή λεγόντουσαν Αλμπερτ, Μπερτ, Χάρι, Μπιλ, Εντι, Μπομπ, Τζακ και Τόμι. Ηταν γαμημένα σκληρά ονόματα για γαμημένους σκληρούς παίκτες.

Και τώρα τι έχουμε; Γκάρεθ, Τζέισον, Γουέιν, Ντιν Ράιαν, Τζέιμι, Ρόμπι. Ονόματα για αδελφάρες. Καμία απορία γιατί η μπάλα είναι σαν το μπαλόνι και οι επικαλαμίδες σαν φέτες από ψωμί. Την παλιά εποχή δεν θα έβλεπες τον Λεν Σάκλετον ή τον Μπιλ Ράιτ να βάζουν ένα κομμάτι χαρτί μέσα στις μικρές, λεπτές κάλτσες τους. Τις γαμημένες τις επικαλαμίδες τότε τις έφτιαχναν από βιβλία που έπαιρναν από τις βιβλιοθήκες και οι κάλτσες ήταν από ύφασμα σακιών.

Το ίδιο και με τις φανέλες, τις γαμημένες φανέλες με τις τρύπες για να αναπνέει το δέρμα τους. Ναι, για να αναπνέει το ξυρισμένο στήθος τους και να μην αρπάξει κρυωματάκι. Αϊντε πηδηχτείτε. Ο Στάνλεϊ Μάθιους έκανε ντρίμπλες γύρω από τα καλύτερα μπακ της Ευρώπης φορώντας φανέλα που την είχε κόψει από ύφασμα τέντας και σώβρακο που είχε ράψει από τη χλαίνη που κράτησε όταν απολύθηκε από τον στρατό.

Και χρειάζονται και γαμημένη θεραπεία για το στρες! Ο Σταν Κόλιμορ είχε ρίξει ένα χαστούκι στην κυρά του και τον έστειλαν τρεις σεζόν να κάνει θεραπεία με συμβουλές για το στρες. Την παλιά εποχή προβλεπόταν οι ποδοσφαιριστές να κοπανάνε τις δικές τους. Ιδιαίτερα έπειτα από ήττες. Και οι γυναίκες το περίμεναν, όπως είναι και το σωστό. Γιατί ήταν τυχερές που είχαν παντρευτεί ποδοσφαιριστές. Και οι γυναίκες απαντούσαν κιόλας. Ο Τρέβορ Μόρλεϊ βρέθηκε με ένα μαχαίρι στην πλάτη που του το κάρφωσε η δικιά του. Και για τρεις μήνες δεν προπονιόταν. Η αδελφάρα. Στον Αρτσι Σμιτ της Πορτ Βέιλ έπεσε πάνω του ένα καρότσι με άλογο μία Παρασκευή βράδυ. Την επόμενη μέρα ήταν στην ενδεκάδα εναντίον της Μπράντφορντ και σκόραρε και δύο γκολ. Αλλά το όνομά του δεν ήταν Τρέβορ. Αυτός ήταν ο Αρτσι. Είχε σπάσει τη λεκάνη, τα δύο πόδια, είχε σκοτώσει τη δικιά του, την έθαψε κάτω από τη βεράντα και μετά εμφανίστηκε στη συγκέντρωση της εθνικής. Χρειάστηκε θεραπεία για το στρες; Τ’ αρχίδια μου.

Ναρκωτικά; Την παλιά εποχή δεν είχαμε τέτοια πράγματα. Εκείνες τις εποχές μια γρήγορη ένεση μορφίνης πριν από την αρχή και ήσουνα τυχερός αν έβρισκες να ρίξεις. Στο ημίχρονο είχε φύγει και σε πλακώνανε στο όπιο. Οχι αυτά με τα σνιφαρίσματα της κόκας και τα ακριβά ναρκωτικά.

Πανηγυρισμοί; Μη μου μιλάτε για τους σημερινούς πανηγυρισμούς που πέφτουνε στα τέσσερα και στήνονται στον κόσμο. Θα είχε πλάκα αν είχα δει τον Κλιφ Μπάστιν να το κάνει έπειτα από μια επέλαση από αριστερά και σέντρα στον Αλεξ Τζέιμς για να βάλει το γκολ... Μία χειραψία ήταν το πολύ που θα έπαιρνες. Αντε και ένα κλείσιμο του ματιού στ' αποδυτήρια. Αλλά κανονικό κλείσιμο. Αντρικά πράγματα. Οχι τα αδελφίστικα φιλιά που βλέπεις σήμερα να δίνουν ο Λε Σο και ο Στίβεν Τζέραρντ. Λένε ότι και την παλιά εποχή όλο και κάποιο φιλί δινόταν και ότι στα αποδυτήρια υπήρχε μια gay ατμόσφαιρα, αλλά δεν σήμαινε τίποτα. Τίποτα περισσότερο από παιχνιδάκια ανάμεσα σε υγιείς νέους αθλητές.   

Και γι' αυτά παίρνουν εξήντα χιλιάρικα λίρες την εβδομάδα! Δεν θα τους έδινα ούτε δύο πένες. Δύο σελίνια έπαιρνε ο Τόμι Λότον. Τον μήνα. Και ο Τομ Φίνεϊ, όταν ήταν διεθνής, δούλευε υδραυλικός τέσσερις μέρες την εβδομάδα. Αυτή είναι η γαμημένη αλήθεια. Οι παίκτες έπρεπε να δουλεύουν για να βγάζουν τα λεφτά τους. Οχι όπως σήμερα. Ο Σταν Πίρσον καθάριζε βόθρους και είχε δεύτερη δουλειά να καθαρίζει τις τουαλέτες στο “Ολντ Τράφορντ”. Χρειάστηκε να βγει στη μέση ενός παιχνιδιού επειδή είχε βουλώσει από μια κουράδα μια τουαλέτα. Και ο Εντι Χάπκοντ ήταν αγόρι-μοντέλο. Αλλά δεν του άρεσε να το συζητάει.

Νομίζω ότι πρέπει να ξεκινήσουμε δίνοντας πραγματικά ανδρικά ονόματα στα αγόρια μας. Αμα κάνετε αγόρι, μη σκέφτεστε τα αδερφίστικα ονόματα που δίνουν σήμερα, αλλιώς σε 20 χρόνια θα καταλήξουμε με μία εθνική Αγγλίας γεμάτη από παίκτες που λέγονται Κιάνου, Ρόναν, Ασλεϊ και φάκιν Τσέσνι. Βγάλτε τα παιδιά σας Αλφ, Χέρμπερτ, Λεν, Φρανκ, Φρεντ και Γουίλφ. Για να απαλλαγούμε οριστικά από τις αδελφάρες στο ποδόσφαιρο».

RESPECT.

Η ΠΙΟ γαμάτη σκηνή σε ταινία

Ξανθόπουλας, η πάλη με το αρκούδι

Εκτός του ότι τότε οι ταινίες ήταν αντρικές, μια και σήμερα θα είχαν ξεσηκωθεί οι φιλοζωικές ακόμα κι αν είχαμε μαζέψει υπογραφές στην Ομόνοια ότι το αρκούδι ήτανε μουσαντέ και τους τις είχαμε στείλει, ο Νικόλας ο Ξανθόπουλας δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας και η ταινία παίρνει και Οσκαρ σεναρίου. Πρώτον, όταν γλέπει το αρκούδι ο τύπος είναι πάνω σε άλογο. Που κανονικά παίρνεις πούλο και ξαναγλέπεις αρκούδι μόνο στο National Geographic και αυτό σε γρήγορο ζάπινγκ. Και να πεις ότι ήτανε κοντά εκεί και ο γύφτος και τον είδε και χαμπάριασε ότι το αρκούδι είναι χαλαρό και ήμερο, αρχίδια. Τίποτα. Δεν μάσησε μία. Δεύτερον, είχανε βάλει έναν κακομοίρη να φοράει στολή αρκούδας, που το φερμουάρ φαινότανε και μόνο το πακέτο Μάλμπουρο έλειπε από το τσεπάκι για ναι ‘ναι φόλα φανερό ότι είναι άνθρωπος. Αααααχ, αυτές ήτανε ταινίες. «Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου», κύριοι, μιλάμε για έπος τεσσάρων ωρών με απ’ όλα μέσα. Ετσι και τη βάλει το STAR, από τις διαφημίσεις θα γίνει όπως με το «Μπεν Χουρ», που το είχανε ξεκινήσει Μεγάλη Δευτέρα και στο φινάλε τρώγαμε αρνί. Πάρτε να ‘χετε.

Οι ΠΙΟ κότες γενικότερα

Σύγχρονοι Ελληνες

Μην αντιδράσει κανένας λέμε. Πιο κότες θα ήμασταν μόνο στην περίπτωση που ήμασταν έντεκα εκατομμύρια Σαΐνιο. Κατεβαίνουν όλοι στις πορείες και διαμαρτύρονται και «δεν είναι δυνατόν να εφαρμόζουν τέτοια μέτρα» και «είναι απάνθρωπη η μεταχείριση» και τ’ αρχίδια μου τα δυο, αλλά όταν τους καλεί το αφεντικό τους για να τους κόψει 15-20-25% λένε όλοι «ναι» και του παίρνουνε και κάνα τσιμπουκάκι, γιατί «στη δύσκολη εποχή που ζούμε, πάλι καλά να λέτε που έχετε και δουλεία», όπως λένε και τα καλά αφεντικούλια, γαμώ το ξεσταύρι τους. Κυρ μαλάκες, καταλάβετε κάτι, να τελειώνουμε, τα έχω ξαναγράψει. Η συλλογικότητα και το «να κάνουμε κάτι όλοι μαζί, να αντιδράσουμε», ξεκινούν από την ατομική άρνηση. Αν ένας ένας λέγαμε στο αφεντικό μας στην πρόταση μείωσης μισθού «πάρε την ψωλάρα μου», δεν θα υφίστατο κανένας μείωση. Αλλά όχι. Προτιμάς όλοι πούτσα και μετά αγανακτισμένος στο Σύνταγμα. Και παραπονιέσαι για τους πολιτικούς μας, ότι και καλά είναι κότες απέναντι στους Ευρωπαίους. Ενώ εσύ μπροστά στο αφεντικό σου τα σουρνεις και αφήνεις αύλακα πίσω, σαν φρέζα από τραχτέρ. Αυτούς έχεις γιατί αυτοί σου αξίζουνε. Γαμημένε δούλε.

Ο ΠΙΟ αντιπαθητικός

Κριστιάνο Ρονάλντο

Νταξ, μαλάκα, ο τύπος είναι ο ΠΙΟ σιχαμένος ever λέμε. Εκτός του ότι μια φορά που έδωσε την μπάλα από το δεξί στ’ αριστερό είχαμε λιγοθυμιές στο «Μπερναμπέου» από τη συγκίνηση για την τεράστια πράξη αλτρουισμού, λέγεται ότι μια άλλη φορά είχε σκάσει μύτη στον Οικονομίδη στο Πεδίον του Αρεως και έπαιξε για πλάκα με κάτι παιδάκια. Σε κάποια φάση ένα του είπε «κύριε, εδώ μπάλα» και οι φήμες λένε ότι το χαστούκισε τόσο δυνατά, με την ανάποδη, με τη βέρα που φιλάει όταν βάζει τεμάχιο, που από τότε η μάνα του τα σκάει σε παιδοψυχολόγο. Και βάζει και δύο κιλά ζελέ ο λεμές, ότι είναι και ωραίος, ο αρχίδας, ο Νάρκισσος. Που είναι, αλλά γαμώ την Παναγία του. Δεν τον πάω, ρε. Του γαμώ το σπίτι. Τόνε γαβγίζουνε τα σκλια στο δρόμο. Είναι αντιπαθητικός. Ο ΠΙΟ. Και δεν το εξηγώ και άλλο.

Το ΠΙΟ γαμάτο βετζινάδικο

Κι ύστερα λένε πως φταίει ο φονιάς...

Το ΠΙΟ αίσχος φαΐ

Ταραμοσαλάτα έτοιμη σε συσκευασία

Σάπια αυγά οξύρυγχου, λάδια από κλανοβαλβιδωμένο πλατινιάρικο παπί με το κριαρέ το τιμόνι...

...ψωμί από το οποίο ανακάλυψε την πενικιλίνη η Μαρία Κιουρί, όλα τα καρκινογόνα Ε συντηρητικά και μια πρέζα ροζ της Vernilac για κοριτσίστικο δωμάτιο. Καλά Κούλουμα.

Η ΠΙΟ μαλάκω μάνα του κόσμου

Αυτή που ο γιος της γαμούσε την 22χρονη δασκάλα στην Κρήτη και πήγε και κατήγγειλε το συμβάν στην Αστυνομία. Καλά, μωρή μαλακισμένη, ΠΑΣ ΚΑΛΑ; Δηλαδή θα προτιμούσες να πάει το γιο σου ο άντρας σου στις πουτάνες ας ‘ούμε, όπως κάνανε παλιά, ή να ξεπετσιάζεται τόσο πολύ στο Youjizz που αντί για καρεκλάκι μπροστά στον υπολογιστή του θα του εφαρμόσεις χέστρα; Μιλάμε ο πιτσιρικάς ζούσε το όνειρο της ζωής του, ξεκωλιαζόσαντε στον πούτσο με το μωρό, στην άσχημη του εξηγούσε και πώς λύνεται το πρόβλημα στην Αλγεβρα, σελίδα 22, ήταν έτοιμος να μπει στην κενωνία ως γνήσιο αρσενικό κι εσύ πήρες κόφτη για λουκέτα, του έκοψες την πούτσα και την πέταξες στα σκυλιά; Και τον τάιζε και μέλι με γραβιέρα για να είναι κατάρτι ο άθρωπας και στη δύσκολη να έχει κάπου η κοπέλα να κρεμάει και τις πετσέτες. Ρε, εμείς κλαίγαμε να ανοίξει τα ποδαράκια της λίγο η δασκάλα για να τόνε παίζουμε με λύσσα κάνα-δυο χρόνια μετά κι εσύ πήγες και έδωσες το παιδί σου στεγνά; Ελεος, ξεφτίλα και σκατά στα μούτρα σου, μαλακισμένη. Προτείνω να ιδρυθεί ένα ιδιωτικό σχολείο αρρένων στο οποίο θα προσληφθούν μόνο τέτοιες δασκάλες και τα παιδιά μας θα λυσσάνε στον πούτσο και θα βγαίνουν υγιή και έτοιμα να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της ζωής. Και να ρίχνουμε κι εμείς οι γονείς ένα πέος πότε πότε, άμα είναι και όπως στη φωτό, μη σου πω και δύο.

Η ΠΙΟ γαμάτη δήλωση δασκάλου για τους μαθητές του

Bradford Marsallis

Enjoy.

H ΠΙΟ καλή γιαγιά του κόσμου

Διάλεξε όποια θες, μιλάμε έχω φρικάρει με το βίντεο.

Είναι δυνατόν;

Να είστε καλά, να περιμένετε το Νο 2 της σχέσης και να ακούσετε και το τραγουδάκι μας. Μεγάλη εκτέλεση.