Θα μπορούσα σε αυτό το κείμενο να μη γράψω κανέναν πρόλογο και απλώς να βάλω το παρακάτω γράφημα, για το οποίο θα έπρεπε να πάρω βραβείο σχεδίασης μόνο και μόνο για το λόγο ότι το έφτιαξα με το ποντίκι του λάπιτοπ και πλέον έχω τρία δάχτυλα στο γύψο.
Δεν θα χρειαζόταν κανείς επεξήγηση, θα το βλέπατε, θα λέγατε «α χα!» και θα κάνατε τις δουλειές σας χαρούμενοι ή και δυστυχείς, και σίγουρα συνεχίζοντας να αδιαφορείτε παντελώς για μετανάστες, φτώχεια, κατάντια, μωρά σε χαρτόκουτα που πεινάνε και τέτοια.
Εκτός αν πιστεύετε πραγματικά ότι το να ποστάρετε το μωρό με τα τρύπια ρούχα από τη Συρία στην αγκαλιά της ρακένδυτης μάνας του που λυσσάει από την πείνα ή το Αφρικανάκι με τον τυμπανισμό στην κοιλιά ή το χαστούκι του κωλόμπατσου στον άνθρωπο με μια έξυπνη ατάκα από κάτω, βοηθάτε ή και νοιάζεστε, οπότε συγχαρητήρια, μόλις κάνατε έναν Γιατρό χωρίς Σύνορα να αυτοκτονήσει με τριζάτο κωλοδάχτυλο, ενώ με το άλλο χέρι έκανε massive facepalm για το πόσο μαλάκας-ω είσθε.
Πάμε, λοιπόν, στο γράφημα.
Κύριε Μπιρσίμ, παρακαλώ.
Απλά πράγματα. Το γράφημα αφορά τους ξένους. Η κάτω πλευρά δείχνει πόσο τους γουστάρουμε, κάτι το οποίο έρχεται σε άμεση συνάρτηση με το πόσα φράγκα έχουν.
Με λίγα λόγια, άφραγκοι; «Άμα σας αρέσουν να τους πάρετε στα σπίτια σας», «Εγώ δεν είμαι ρατσιστής, ρε φίλε, αλλά οι μαύροι μυρίζουνε», «οι Πακιστανοί είναι πουστάκια, πάνε χέρι χέρι στο δρόμο», «ΚΑΛΑ ΤΑ ΛΕΟΙ ΟΙ ΧΡΥΣΕΙ ΑΥΓΟΙ», και το πιο ωραίο που είχε πει κυρία σε ταξί, old school classic Ελληνίδα ρατσίστρια Κολωνακίου, «Αφήστε με εδώ στη γωνία, δίπλα στο παγκάκι που κάθεται ο αράπης», κάνοντας τον Αλβανό ταξιτζή να θέλει να φρενάρει απότομα για να τη βγάλει όξω από το μπαμπρίζ.
Φραγκάτοι; «Μα οι τουρίστες φέρνουν εισόδημα στην Ελλάδα», «Εξαίρετος κύριος ο Ζακ, ήρθε για να επενδύσει», «Οι Άγγλοι έχουν έναν πολιτιζμό, μια εσάνς», άλλο που στην Αγία Νάπα πίνουν οκτώ υποβρύχια σε δέκα λεπτά με σκοπό να γίνουν ζάντα και μετά τους κερνάνε σκαρπινάτες κλωτσές τα γερόντια από τα καφενεία απέναντι εν μέσω χειροκροτημάτων από το παρευρισκόμενο πλήθος.
Ακούω τη φωνούλα! Την ακούω ήδη!
«Ναι, αλλά οι μεν είναι παράνομοι, ενώ οι άλλοι…».
Για να τελειώνουμε με αυτό το παραμύθι στο γρήγορο και να μπορούμε να συνεχίσουμε το άρθρο, άνοιξε τα αυτάκια σου, άκου καλά και μάθε το.
Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ
ΔΙΚΑΙΟ.
Τέλος. Κάποτε ήταν νόμιμο να σκάσω εγώ στις αρχές, να πω ότι η Κούλα είναι μαγίσσα, να τη βάλουμε σε έναν πάσσαλο και άμα με ρωτήσεις «έχεις φωτιά;», να σου πω «όχι, έχει η Κούλα».
Επίσης, κάποτε ήταν νόμιμο και με τις ευλογίες του καλού θεούλη να φοράμε σταυρούς, να μπαίνουμε σε καράβια με σπαθιά στα χέρια και πανοπλίες, να πηγαίνουμε σε μέρη άγνωστα και να μην αφήνουμε άντερο μωρού άσφαχτο και γυναίκα αβίαστη.
Επίσης, σε κάποιες πολιτείες της Αμερικής είναι παράνομο να κρεμάς δίπλα δίπλα αντρικά με γυναικεία βρακιά, κάτι που είναι τόσο σουρεάλ που ο Βαν Γκογκ θα έκοβε και το άλλο αυτί και θα το έστελνε σε φάκελο στον Νταλί.
Οπότε πάμε παρακάτω.
Έχεις φράγκα, λοιπόν; Πες μας. Γιατί είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει έναν ξένο που έρχεται στην Ελλάδα να έχει τον σεβασμό μας και το μόνο που μας νοιάζει. Δεν είναι το πόσο δουλεύει, δεν είναι η προσωπική ιστορία του, ο πόνος του, το τι τράβηξε, αν έχει χάσει δικούς του από σφαίρα μπροστά στα μάτια του, αν είδε το παιδί του να πνίγεται στο καράβι και να μην μπορεί να κάνει τίποτα, δεν είναι ο στόχος του στη ζωή, το αν είναι καλός άνθρωπος. Είναι μόνο ένα πράγμα.
ΕΧΕΙΣ ΦΡΑΓΚΑ, ΡΕ;
Σε λένε Εμίρι, είσαι από Αλβανία, ταξίδεψες όταν ήσουνα 13 περπατώντας από Κορυτσά μέχρι Ηγουμενίτσα με παντόφλες καταχείμωνο και πλέον δουλεύεις στα Κουφονήσια 16 ώρες τη μέρα για το μεροκάματο, ενώ το χειμώνα ξεσκίζεις το κορμάκι σου στις οικοδομές, ανασφάλιστος και έχοντας να δεις τους δικούς σου για χρόνια;
«Πιο γρήγορα με τους καφέδες, παιδί, παρακαλώ, δεν μπορούμε να περιμένουμε μέσα στη ζέστη», με ύφος χιλίων βασιλισσών της Αγγλίας (το παραπάνω είναι τρου στόρη που μόλις έγινε από γκαργιόλα που φόραγε τόσα Ζβαρόφσκι που έχω μειωμένη όραση 25% και μου έδωσε την ιδέα για το άρθρο).
Έχεις έρθει με το σκάφος στο νησί από Γαλλία; Δεν πειράζει που το πάρκαρες βαθιά μέσα στην κωλοτρυπίδα μας ενώ λιαζόμαστε, ούτε ότι μας χαλάς τη θέα εσύ και οι άλλοι τρακόσοι μαλάκες με τα παιχνιδάκια σας, αν θες κιόλας μπορείς να έρθεις να μας ξηγηθείς golden shower μέσα στο στόμα όπως κοιμόμαστε στην παραλία και για έπαθλο της γαματοσύνης σου να πηδήξεις from the back door την κόρη μας.
Αν τα καταφέρουμε και την παντρευτείς κιόλας, στη φωτογραφία του γάμου θα είμαστε σαν παγόνια που καταφέραμε και κάναμε γαμπρό έναν τόσο εξαίρετο κύριο, απλώς άσε μας και μας να ανέβουμε λίγο στο κότερο να χαρούμε για το παιδί μας. E, mister;
Για όλα τα παραπάνω, λοιπόν, και οι μεν και οι δε, δηλαδή και αυτοί που δεν γουστάρετε τους ξένους αλλά και αυτοί που θεωρείτε ότι βοηθάτε από την ασφάλεια της οθόνης σας, βουλώστε το.
Τώρα.
Οι μεν γουστάρετε τους ξένους που σας συμφέρει και οι δε απλώς το παίζετε καλοί στα φιλαράκια σας στο δίκτυο.
Οπότε βουλώστε το. Και μαζί σας το βουλώνω κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου