ΘΑ ΣΑΣ ΜΑΘΩ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΡΕΕΕΕΕΕΕ!!!

Κάποιος, σε κάποια φάση, εν μέσω ξιδιώνε και εύθυμης ατμόσφαιρας στις διακοπές, μου είπε ότι είχε πάθει μεγάλη πλάκα με τα «Καθάρματα» του Μπόγρη και τι γαμάτα που είναι. Ενας άλλος προψές μου είπε ότι είδε το «Κακό» και ότι είναι και γαμώ τις καλτ ταινίες. ΚΑΛΤ. Γαμώ. Τις. Ταινίες. Και.

Μάιστα.

Λοιπόν, κύριοι, ένα έχω να σας πω: παπάρια μάντολες κι αρχίδια καπαμά. Ναι, και εγώ γέλασα με τις παραπάνω ταινίες, αλλά πραγματικά δεν έχετε ιδέα για το τι είναι στ' αλήθεια καλτ και τι όχι.

Κάποιος παράλλος, την ώρα που έθαβα τη γάτα μου στο Πεδίον του Αρεως, με ρώτησε λικνίζοντας το κωλαράκι του -που μόλις του είχε ξηγηθεί λεύκανση-ασβέστωμα σαν τα πλατάνια στα χωριά, οικονομικό πακέτο με το πρόγραμμα Tropical 4 στο ψωλάριουμ- αν θέλω να μου πάρει ένα τσιμπουκάκι για να μου περάσει ο πόνος της ψυχής (βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα). Και όταν τον ρώτησα αν θέλει να του κάτσω μία με το τσαπί στην καρούτα και να τον εθάψω δίπλα στο γατσούλι, άρχισε να τρέχει φωνάζοντας «βοήτεια, καλέεεεε, βοήτεια». Μη ρωτάς το γιατί, δεν ξέρω.

Πίστεψέ με, φίλε: η εικόνα όπου εγώ τρέχω πίσω από μια αλλοδαπή πουστρέλλα με το σκαπανικό στο χέρι και αυτή σπριντάρει τρεκλίζοντας, σκληρίζοντας και σκίζοντας το διχτυωτό της μπλουζάκι θεώρησα ότι θα ήταν πιο γραφική και απ' το ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη, τα αγάλματα στα Νησιά του Πάσχα και το Στόουνχετζ. Και δεν το έκανα, αν και θα ήταν καλή ανάμνηση όταν θα ξεφύλλιζα κάποτε τα όνειρά μου.

Γιατί αυτή η εικόνα, ΔΙΑΟΛΕ, θα ήταν καλτ. ΝΑΙ!!! Αντίθετα απ' τις μαλακίες του Μπόγρη και οποιουδήποτε προσπαθεί επιτηδευμένα να φτιάξει κάτι καλτ. Είναι σαν κάτι ατάλαντους και άτεχνους μαλάκες που φτιάχνουνε μπάντες και λένε «άσε, ψηλέ, μην την ψάχνεις, παίζουμε μουσική σέβεντις». Πώς, μωρέ τελευταίε; Αφού ζεις στο 2010 και παίζεις με ενισχυτές τίγκα στο τρανζίστορ και τούμπανα δεκατριάφυλλα με hyper τεχνολογία, έχοντας ακούσει και επηρεαστεί από μύριες όσες μουσικές βγήκαν από το '80 και μετά. Επειδή ακούς αυτή τη μουσική και σου αρέσει δεν σημαίνει ότι μπορείς να την παίξεις κιόλας. ΜΑΛΑΚΑ!   

Το καλτ, φίλε, ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΤ ΓΙΑΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΤ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΕΧΝΗΣ ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΕ (να το θυμάσαι καλά αυτό), άλλο που κατέληξε να προκαλεί τον γέλωτα και μόνο αυτόν. Δεν είναι καλτ ο Μπόγρης και τα «Καθάρματα», ακριβώς γιατί φτιάχτηκαν με σκοπό και στόχο να είναι καλτ. Πλάκα έχουνε, αλλά καλτ δεν είναι, σόρι κιόλας. Καλτ είναι η ατάκα του Σταμάτη του Γαρδέλη «με θυμάσαι ρε πούστη;». Καλτ είναι «Ο γύρος του θανάτου». Καλτ είναι οι «Χούλιγκανς», ο Πετρόχειλος και η ατάκα του για τους Sex Pistols, οι «Φυλακές ανηλίκων». Καλτ είναι ο Σπύρος Μισθός και ο ταξίαρχος Θεοχάρης.

Γι' αυτό κι εσύ πολλές φορές κάτι που είναι πραγματικά καλτ το προσπερνάς, αδιαφορείς γι' αυτό, είτε διότι δεν το βλέπεις καθόλου είτε διότι δεν δύνασαι για πολλούς λόγους να το δεις. Ξέρεις, όμως, ότι ήταν εκεί, ξέρεις ότι κάτι έχεις χάσει.

Και δυστυχώς, φίλε...

...ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.

Διότι εγώ, κύριε, έγραψα αυτόν τον πρόλογο, που θα καθιστούσε οποιονδήποτε σοβαρό λογοτέχνη ικανό να αυτοκτονήσει με ασάλιωτο τριζάτο κωλοδάχτυλο, μόνο και μόνο για να σου δείξω πόσο γαμάτος είμαι και πόσο εύκολα μπορώ να διακρίνω κάτι καλτ. Και επειδή ακόμα αμφιβάλλεις για το μεγαλείο μου, μικρέ ανόητε, πάρε να 'χεις...

ΜΠΕΛΑΔΕΣ ΓΙΑ ΔΥΟ
Η συγκεκριμένη σειρά έπαιξε τα βράδια του Αυγούστου στο MEGA ρεπέτα. Δεν ξέρω για ποιον λόγο και με εντολή ποιου γαμημένου στελέχους του καναλιού. Προφανώς τους κάηκε το αρχείο με το «Ρετιρέ», με Γιουλάκη και ξινή, και αρπάξανε και κάτι επεισόδια του «Κωνσταντίνου και Ελένης». Οπότε για να μην πέσει ο κόσμος στην πρέζα από τη στέρηση πεότητας, βάλανε αυτό το έπος.

Το θέμα είναι ότι αυτή η σειρά είναι καλτ. Πάμε να αναλύσουμε γιατί.

1. Παίζει ο γίγαντας και τρισμέγιστος τιτάνας της υποκριτικής Γιώργης Νινιός, που κανένας δεν έχει καταλάβει γιατί έχει κάνει καριέρα χωρίς να έχει ψήγμα ταλέντου. Ο R2D2 στο «Star Wars» είναι πιο καλός ηθοποιός από τον Γιώργη τον Νινιό. Ενας με μανιοκατάθλιψη τελευταίου σταδίου σε συνδυασμό με παράλυση των μυών που προκαλούν το χαμόγελο και δυστονία στα μάγουλα είναι πιο εκφραστικός από τον Γιώργη. Λέγεται ότι μια φορά που προκλήθηκε σύσπαση στο μούτρο του Γιώργη το σκεφτήκανε στην Ακαδημία για Οσκαρ, αλλά μετά γέλασε κι ο Γκλέτσος και πέσανε σε ξέρα. Και όποια πει ότι ο Νινιός είναι ωραίος γκόμενος, να της βγει ο γιος κράμα από Σπύρο Μπιμπίλα και Μίστερ Μπούτια -που και αυτοί είναι καλτ, παρεμπιπτόντως.

2. Τα γεγονότα που συμβαίνουν στη σειρά δεν υπήρχε περίπτωση να γίνουν όχι στην πραγματικότητα, αλλά ούτε σε σουηδική τσόντα με νάνους, που στη Σουηδία δεν έχουνε. Διάβασε περίληψη παρακάτω και θα καταλάβεις.

3. Η σειρά γυρίστηκε στα σοβαρά. Αλήθεια. Αποτέλεσε σοβαρή προσπάθεια δημιουργίας.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ (απ' ό,τι κατάφερα να καταλάβω)
Ο Ελληνοαμερικανός παγκόσμιος ροκ σταρ Τζορτζ Στόουν έχει έρθει στην Ελλάδα για κάποιες live εμφανίσεις, αλλά έπειτα από απόπειρα δολοφονίας του φυγαδεύεται σε ένα κρουαζιερόπλοιο, στο οποίο έχει πιο πολλούς μπάτσους κι απ' το Καραϊσκάκη σε ντέρμπι με τον βάζελο για να τον προστατεύουν. Ο επίδοξος δολοφόνος, όμως, δεν κωλώνει και μέσα στο πλοίο παίζουν κι άλλες απόπειρες δολοφονίας, χωρίς επιτυχία κι αυτές, κάτι που μας οδηγεί στη σκέψη ότι αν ο killer (ο Θεός να τον κάνει) πήγαινε σε λούνα παρκ και έπαιζε σκοποβολή πιο πιθανό θα ήταν να πετύχει τον υπάλληλο. Η υπόθεση είναι λίγο shit high and look far away, που λένε και στο χωριό μου, αλλά δεν γαμιέται, αν δεν ήταν δεν θα ήταν και καλτ. Και τώρα το βίντεο. Δείτε το και μετά θα παίξει ανάλυσις.  

ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΟΥΣ

Εδώ ο Τζορτζ, που πρέπει να πω ότι είναι σαν στραβοχυμένο νόθο του Κρις Αϊζακ που του ξηγηθήκανε ντεκαπάζ στη γέννα και του έμεινε για πάντα, είναι έτοιμος να ερμηνεύσει στη μουνίτσα από το «Τμήμα Ηθών» (άλλη καλτ υπερπαραγωγή αυτό) την παγκόσμια επιτυχία του «Ινκόγκνιτο». Πρώτα, όμως, της κάνει μια ερώτηση. «Γιατί κάνεις παρέα με τους μπάτσους;». «Γιατί είμαι κι εγώ μπάτσος, Τζορτζ», του απαντάει εκείνη.

Στη συνέχεια σκάει ένας με όπλο που είναι σαν τον Χατζηπαναγή μετά από ισιωτική στην καούκα και μπούκα στο σπίτι του Νίκου Παπάζογλου, όπου του έκλεψε το φουλάρι. Ο εν λόγω απειλεί τον Τζορτζ με χειρότερη προφορά στα αγγλικά κι από κράχτη σε ταβέρνα νησιού με το μπελ μαρί και τα χταπόδια κρεμασμένα απόξω, απαιτώντας να παίξει την παγκόσμια επιτυχία του, η οποία αποτελεί clopy right. Η μπατσίνα στο μουνί της.

Εδώ ο επίδοξος killer συγκινείται από τη θεάρεστη μελωδία και κατεβάζει το όπλο! ΟΡΜΑ, ΜΩΡΗ ΜΠΑΤΣΙΝΑ! ΑΑΑΑΡΦΦΦ! Ξηγήσου του μια αμερικάνα, ένα ματαλεόν, ένα αρμ-μπαρ! Οχι, όμως. Η μπατσίνα στο μουνί της. Αλλωστε, όπως βλέπεις και στην παρακάτω φωτό, το μόνο που θέλει είναι να τελειώσει ο Τζορτζ το κομμάτι και να της τον επαρκάρει αμέσως στον οισοφάγο, μπροστά στα μάτια του έκπληκτου για-τον-πούτσο-δολοφόνου.

ΤΟΝ ΘΕΛΩ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ!

Το γεγονός ότι ο επίδοξος φονιάς είναι μπροστά της δεν της λέει μία. 

Και ξαφνικά… ακούγονται γυναικεία φωνητικά. Ποιος τα κάνει; Τι γίνεται; Αν απάντησες «η μπατσίνα», μάστορα, χτύπησες κέντρο. 

Τι; Ο δολοφόνος; Τα ‘παμε αυτά. Στο μουνί της. Αυτή το μόνο που θέλει είναι να κάνει δεύτερες και να ξηγηθεί γλωσσοκομπρέσα στο καβλέτο του ρόκερ. 

Αυτή είναι, άλλωστε, η Ελληνική Αστυνομία. Εχει τον δολοφόνο μπροστά της και συνήθως γαμάει το θύμα. 

Ο,τι και να γράψω εγώ από δω και πέρα θα είναι περιττό. Μίλησε η τέχνη για μια φορά ακόμα.

Το υπόλοιπο βίντεο περιλαμβάνει τη συνέχεια του τραγουδιού και μια παραδοχή εκ μέρους του Τζορτζ ότι ναι, έκλεψε το τραγούδι του φίλου του. Δεν έχει σημασία έτσι κι αλλιώς.

Σημασία έχει να καταλάβεις τη διαφορά του πραγματικού καλτ από το μουσαντένιο, αυτό ήθελα εξαρχής. Κι αν έχεις κάποια αντίρρηση, τα σχόλια είναι ανοιχτά και σε περιμένουν.

Καληνύχτα για σήμερα, φίλε. Και επειδή πάντα τελειώνω με ένα τραγούδι, πάρε μια καλτ δημιουργία να γουστάρεις…