SE7EN REASONS ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΔΙΗΜΕΡΟ (Ή ΠΩΣ ΞΕΚΩΛΙΑΣΑ ΤΟΝ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΟΡΟΣ)

Αφού δηλώσω ότι η μόνη πραγματική απόδραση, την οποία θα έχουμε πάντα στις καρδιές μας, είναι το «Σταλόνε, η απόδραση», (ορίτζιναλ τίτλος «Lock up»), ταινία που με τον «Πρίγκιπα της Ζαμούντα» (ορίτζιναλ τίτλος «Coming to America») κονταροχτυπιούνται για να ανακοινωθεί επιτέλους ο κάτοχος του Οσκαρ Πιο Αποτυχημένου Ελληνα Μεταφραστή Τίτλων Ταινιών Ολων των Εποχών...

Αφού σου πω ότι γενικότερα η λέξη «απόδραση» όσον αφορά το φευγιό και τον μπουχό που ξηγιόμαστε όταν κολλάμε κάνα-δυο ρεπό μου προκαλεί τόση σιχαμάρα που θέλω να κάνω χαρακίρι, να πλέξω ημιθανής με τη συκωταριά μου κοκορέτσι και να προσπαθήσω να μείνω όσο πιο πολλή ώρα μπορώ ζωντανός ώστε να το φάω όλο...

Αφού σου πω ότι γενικότερα δεν είμαι περήφανος που είμαι Ελληνας ακριβώς για τους λόγους που αναφέρει ο μικρός θεούλης στο βίντεο...

...και συμπληρώσω ότι κάθε φορά που βρίσκομαι σε παραθεριστικό μέρος ντρέπομαι κιόλας που είμαι Ελληνας, λόγω της γαμημένης συμπεριφοράς των ομοεθνών μου...

...θα περάσω, επιτέλους, στο κυρίως πιάτο.

Λοιπόν.

Ανοιξε τ' αυτιά σου και άκου με καλά. Αν ποτέ η γκόμενά σου σού πει «αχ, αγάπη μου, τώρα που έχουμε διήμερο να πάμε κάπου να ξεκουραστούμε, να κάνουμε κάνα μπάνιο, να ξεσκάσουμε λίγο, ρε παιδί μου», ξηγήσου της ΑΜΕΣΩΣ δεξί κροσέ with everything you got, φέρε την καλύτερή της φίλη να τη μετρήσει μέχρι το δέκα, να επικυρωθεί το νοκ άουτ, και μετά πήγαινε στο κοντινότερο χιονισμένο βουνό.
 
ΤΡΕΞΕ ΜΕ ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΑΛΙΑ ΝΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ, ΛΑΧΑΝΙΑΣΜΕΝΟΣ, ΦΤΑΣΕΙΣ ΕΚΕΙ, ΦΩΝΑΞΕ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ: «ΝΤΡΑΓΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!».
 
Και επειδή εγώ, ως γνήσιος φλώρενς της Αραβίας, ως άλλος Κωνσταντίνος Χριστοφόρου, δεν έκανα τίποτα από τα παραπάνω και απάντησα «ναι, μωρό μου, καλά τα λες», αντί να κάτσω σπίτι να καώ με «Red Dead Redemption»... 

...έβγαλα το σουκού στον γαμημένο Πόρο, που μακάρι να τον επάρουνε οι Τούρκοι αύριο τον μπούστη. Δεν θα λείψει σε κανέναν, μπέσα σου μιλάω.

Επτά λόγοι, λοιπόν, για να μην κάνεις ποτέ κι εσύ το ίδιο.

1. Ο Πειραιάς. Αν είσαι περήφανος που είσαι Πειραιώτης, υπογράφεις με μαρκαδόρο στους τοίχους Klasompanieras 7, κουβαλάς στο μπρελόκ σου αυτιά βάζελων, έχεις κάνει παρτούζα στο μπάτσελορ του Παναγιώτη Φασούλα μαζί με τον Γιώργη τον Ανατολάκη και είσαι αυτός που έφαγε τον Φιλόπουλο, καπέλο σου, αλλά εμένα στον πούτσο μου κιόλας. Για μένα ο Πειραιάς είναι το μέρος στο οποίο παθαίνω εγκαύματα στα ούλα, κάτω απ' τα βλέφαρα και στo παχύ έντερο περιμένοντας το καράβι κάθε φορά που φεύγω διακοπές, και μπροστά του οι φούρνοι του Νταχάου και του Αουσβιτς μοιάζουν με πισίνες γεμάτες με παγάκια και Μαρτίνι, με την κωλοβαλβίδα της Σαρλίζ Θέρον να λικνίζεται παραδίπλα. Οσο για τον οδηγό του πλοίου «Απόλλων», που ήταν να έρθει στις 7:15 και έσκασε μύτη κατά τις 9:00, χέζω πιτσιλωτό τσιρλιό πάνω στον σταυρό του οικογενειακού τάφου του.

2. Και αφού μιλήσαμε για σκατά, ας συνεχίσουμε έτσι. Αν βρεθείς μετά από αυτό το κείμενο στον Πόρο, που αμφιβάλλω, σε ξορκίζω μην πας ΠΟΤΕ να φας σε ένα σουβλατζίδικο που λέγεται «Κολόνα». Εξω από το εν λόγω μαγαζί αράζουν δύο κοπρόσκυλα που περιμένουν από τους πελάτες να τους πετάξουν κάνα μεζέ. Αφού φάνε, τα ντόγκια πηγαίνουν και ξεκωλιάζονται, χέζοντας σκατά από λαρδί σε ένα δέντρο παραδίπλα. Οι υπάλληλοι του μαγαζιού κάθε πρωί βγαίνουν και μαζεύουν με ευλάβεια τα σκυλίσια κουράδια. Μετά τα περνάνε σε ψιλές μεταλλικές ράβδους, τα ψήνουν και τα πουλάνε για κεμπάπ. Αν δεν θες κεμπάπ ή γύρο, τον οποίο φτιάχνουν από τους Αλβανούς παπιόζους διανομείς που δεν είναι και πολύ γρήγοροι, έχει και χάρμπουργκερ. Αν θες, λοιπόν, fast food, κάνεις την παραγγελιά σου και εύχεσαι να μην πέσει ο server του μαγαζιού. Γιατί το ζαμπόν και το τυρί το βγάζουν με Photoshop από πρίντερ. Αν δεν θες ούτε αυτά, έχει και χοιρινό καλαμάκι. Εξι ξίγκι, μισό κρέας. Δεν θα σε χαλάσει.

3. Στην τηλεόραση μισής ίντσας που είχε η σπηλιά που πλερώσαμε για δωμάτιο έδειξε ένα ρεπορτάζ για τον Μπαράκ Ομπάμα και τη μεγαλειώδη κίνησή του να κάνει μπάνιο στον Κόλπο του Μεξικού μαζί με την κορούλα του, θέλοντας να δείξει ότι δεν παίζει μόλυνση από την κλαπαρχιδιά που έκανε η BP, η οποία έζμπρωξε πιο βαθιά την ψωλή στο γκρόβερ του ήδη πηδημένου πλανήτη μας.
Αφού σου πω ότι χθες τον έπαιζα και σκεφτόμουνα ότι έκανα μπάνιο στον κόλπο της μάνας του Ομπάμα, στον οποίο, αντίθετα, παίζει μεγάλη μόλυνση από την υπερβολική χρήση μαύρης πούτσας με βλεννόρροια και σύφιλη, θα προκαλέσω τον χαλκέντερο Μπαράκ, αν έχει αρχίδια και είναι και τόσο μαγκιόρος όσο μας πουλάει ότι είναι, να πάει να κάνει μπάνιο στο Λιμανάκι της Αγάπης στον Πόρο. Και να πάρει και την πουτάνα την κορούλα του μαζί. Και αν δεν βγουν και οι δύο πιο λευκοί από τον Μάικολ Τζάκσον στο φέρετρο και με μεγαλύτερα βυζιά από του Meatloaf, θα κόψω τα δικά μου αρχίδια. Που έχω. Γιατί έκανα μπάνιο εκεί. Ο μαλάκας. 

4. Το 4 είναι μια επιστολή μικρού μήκους που θέλω να στείλω σε όποιον πούστη έχει rooms to let σε νησί.

«Αγαπητέ ενοικιαστή τρωγλών σε τουρίστες,
Καλά, ρε μαλάκα, με εκλιπαρείς -σε σημείο που είσαι έτοιμος να μου τον πάρεις στο στόμα- στο λιμάνι που έχει το γαμωνήσι σου να σε επιλέξω ανάμεσα από άλλους δεκαπέντε παπάρες σαν κι εσένα, για να μείνω για τρεις μέρες στην καλύβα του μπάρμπα Θωμά, την οποία συνήθως ενοικιάζεις σε Αγγλους με σύνδρομο Ντάουν, για να βγάλεις εσύ όλο τον χειμώνα, και μάλιστα χωρίς να αλλάξεις ΜΙΑ (1) φορά σεντόνια. Και ζητάς τον προϋπολογισμό της Ελβετίας, ρε μπινέ της Τρούμπας, για να βγαίνω στο μπαλκόνι αυτού-που-αποκαλείς-δωμάτιο και να βλέπω σωρό από μπάζα, τα οποία προορίζονται να γίνουν τα επόμενα rooms to let, που θα ενοικιάσεις και τον επόμενο Δεκαπενταύγουστο και θα εξασφαλίσεις και το μέλλον των εγγονιών σου.  

ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ, ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΓΑΪΔΑΡΟ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ;».

Εν τω μεταξύ, πριν από κάποιες μέρες πήρα τηλέφωνο για να κλείσω δωμάτιο στα Κουφονήσια από 26 Αυγούστου και μετά, που δεν είναι και φουλ σίζον. Και μου λέει ένας μάγκας:
- «Τα δίνω 60 ευρώ, φίλε, επειδή είναι χαμηλή σεζόν».
- «Δηλαδή άμα ήταν υψηλή πόσο θα τα έδινες, ρε φίλε;».
- «90 τα δίνω στην υψηλή».
- «Τι λες, ρε μεγάλε; Πας καλά;».
- «Α, φίλε, εμείς εδώ στα Κουφονήσια καθορίζουμε μόνοι μας τις τιμές».

ROLF, IMAO, WTF ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΡΧΙΔΙΕΣ!;!;!;!;!;!;!;!;!

Ακου τι μου είπε, ρε φίλε! Καλύτερα να μου έλεγε για το μουνί της μάνας μου παρουσία της και να τη χαστούκιζε κιόλας μπροστά μου! Εσύ εκεί στα Κουφονήσια, ψαρά πεσκανδρίτσας, που πιστεύεις ότι με δυο χέστρες και ένα μερεμέτι έγινες ο Χίλτον ο ίδιος, νομίζεις ότι έχεις πιάσει τον παπά του νησιού απ' τ' αρχίδια με λάσο. Και επειδή έγινε και της μόδας το γαμωνήσι σου τελευταία, βλέπεις τους τουρίστες σαν χαρτονομίσματα, γαμώσπιτε, που θα μου πεις ότι καθορίζετε και τις τιμές μόνοι σας. Ξεκαβαλάτε λίγο το καλάμι, γιατί με βλέπω διακοπές στα Μπόρα Μπόρα του χρόνου κι ας μου πάει ο κούκος αηδόνι.

5. Η τριχωτή φυλή των Ρακέτα Ρακέτα. Αν δεις τον Τσουμπάκα 210 κιλά, με 102% λίπος, με καδένα ή χρυσό σταυρό και μπρασελέ με χαραγμένο το μικρό όνομα στο χέρι, να αλλάζει ρακετιές με την ταχύτητα του φωτός με άλλον πίθηκα ανάλογων προσόντων, προσπαθώντας οι δυο τους να καταστήσουν τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους χρόνια ασθενείς από διπολική διαταραχή και ψυχωσική συνδρομή, συγχαρητήρια. Είσαι σε μια ελληνική παραλία. Ο εν λόγω μπορεί να σου πετύχει το φραπόγαλο με φόρχαντ πιο δυνατό κι απ' του Αντι Ρόντικ από τη διπλανή παραλία ή να πάει ξάπλα γριά που μένει στον ξενώνα «Ευ ζην» στο Ζούμπερι ενώ εκείνος παίζει τετράδα με Σαργκάνη, Σπύρο Μπουρνάζο και Τάσο Μητρόπουλο στην Ερωτοσπηλιά στο Πόρτο Ράφτη.

Και τώρα λίγος κοινωνικός ρατσισμός σε πρώτο πρόσωπο.

Καλά, ρε ψηλέ, παίζεις όλη μέρα, επί όλο το καλοκαίρι, ρακέτα με τους φίλους σου, που όλοι μαζί δεν πιάνετε τριψήφιο σε I.Q. τεστ στην καλή σας μέρα. Καις έναν θερμιδομετρητή την ημέρα και κανονικά άμα έτρωγες έναν ολάκερο γάιδαρο μαζί με την ουρά σε κάθε γεύμα δεν θα έπρεπε να παίρνεις γραμμάριο.

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΧΟΝΤΡΟΣ;
   
6. Θέλοντας να ενισχύσει τη μιζέρια και τη σαπίλα του όλου γουικέντ, η γκόμενά μου είπε να αγοράσει περιοδικάκια, να τα διαβάσουμε με τον καφέ μας ή στην παραλία. Εγώ αγόρασα Μικιμάου. Τα Μικιμάου, όμως, κάποια στιγμή τελειώσανε και έπρεπε ή να κάνω βουτιά και να μείνω με ένα αρχίδι από τη μόλυνση ή να διαβάσω κάτι από αυτά που πήρε το κορίτσι μου. Δηλαδή στην καλύτερη το «Down Town». «Αντε», λέω, «δεν γαμιέται». Το ανοίγω και πέφτω καρφί πάνω στο άρθρο του Κωστόπουλου, με το εξής μυθικό μότο:

«Οταν αράζεις το σκάφος, η γυναίκα και τα παιδιά σου φεύγουν από αυτό σαν τα ποντίκια».

ΤΙ ΜΑΣ ΛΕΣ, ΜΩΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΕ; ΣΟΒΑΡΑ;

Καιγόταν ο μέσος Ελληνας, που είναι σαν Τούρκος που έπεσε στον έρωτα του Βλαντ Ντρακούλια του Παλουκωτή λόγω οικονομικής κρίσης, με το πέος ανά κόλον, να μάθει τι συμβαίνει στον μέσο σκαφάτο όταν αράζει στην προβλήτα και είπες να τον βοηθήσεις να ξεσκαλώσει; Γαμώ ένα φορτηγό αγίους με τον ΧΡΙΣΤΟ ΣΟΥ οδηγό, ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ;

7. Πειραιάς. Μια απ' τα ίδια. Και μάλιστα στο γύρνα. Που είναι χειρότερα. Μην τα ξαναλέμε.

Πάντως, ωραία ήτανε στον Πόρο. Ξεσκάσαμε λίγο.


Το μπλογκ αναστέλλει τη λειτουργία του λόγω διακοπών. Και να θυμάστε, μαλάκες. Ο μέσος όρος ζωής είναι τα 75 χρόνια. 75 καλοκαίρια δεν είναι πολλά, αν αναλογιστούμε ότι ζούμε για 15 μέρες τον χρόνο. Οπότε μην αφήνετε κανέναν πούστη να σας γαμήσει τις διακοπές, με οποιονδήποτε τρόπο. 

Tags: Παναγιάς για τις ευλογίες.