ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΛΕΜΕ...

Λοιπόν, πουτάνες, τέλος τα ψέματα. Διπρόσωπος εδώ, από τα μαγευτικά Ιωάννινα, τον νέο τόπο διαμονής μου φορέβα εντ έβα να πούμε, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία που θα πούμε στο μέλλον. Σήμερα θα βγάλουμε οργή, θυμό καταπιεσμένα συναισθήματα και όλες τις πούτσες που κερνάνε τους ασθενείς τους οι τρελογιατροί παύλα ψυχοθεραπευταί. Γιατί φτάνει πια. Γιατί φτάνει. ΦΤΑΝΕΙ. ΙΝΑΦ. ΩΣ ΕΔΩ. ΤΕΛΟΣ.

Φτάνει, ρε μπινέ, ψυχοπλακωτικέ μαλάκα, πόρνης γέννημα-θρέμμα με τις μαλακίες που ανεβάζεις στο Φέιμπου. Παραδείγματος χάριν.

Αν ξέρετε τύπο με τον οποίο παίζει να έχετε κάπου, κάποτε στη ζωή σας τον παραπάνω διάλογο και να σας πει στο τέλος “λίγη αγάπη”, όχι, ο Θράσος (κάτι τέτοια ονόματα έχουν κάτι πουτάνας γιοι κουλτουριάρηδες) δεν “είναι ευαίσθητος και δεν φοβάται να εκφραστεί”, μωρή ηλίθια. Ενα μαμόθρεφτο 50 χρονών είναι, που τρώει τη σύνταξη της μάνας του, με την οποία μένει και μαζί, και θέλει με αυτές τις αρχιδιές...

1. Να σε γαμήσει.
2. Οταν πεθάνει η πουτάνα η μάνα του να σ' τα τρώει εσένα.

Ξέρω κάτι τύπους, μαλάκα μου, που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους και τους ταΐζουνε αβέρτα κάτι χαζοκουλτουριάρες, που άμα τους πεις τις φράσεις “έχω διαβάσει στο παρελθόν Κούντερα” και “θα ήθελες να δούμε μια ταινία του Λιντς;” υγραίνεται και το μουνί της γιαγιάς τους στον τάφο. Και η απόδειξη είναι ότι με τη δεύτερη ατάκα έχω γαμήσει, μπίτσεεεεεεεζζζζζ (το ορκίζομαι).

Αν σέβεσαι τον εαυτό σου, έχεις δείκτη νοημοσύνης πάνω από 4 και θέλεις να κάνεις καλό στην κοινωνία, η απάντηση που πρέπει να του δώσεις είναι η εξής: “Θράσο, είσαι ένα αυτάρεσκο αρχίδι που νομίζει ότι επειδή διάβασε μία παράγραφο Φρόιντ και τον τίτλο στο εξώφυλλο ενός βιβλίου του Νάνου Βαλαωρίτη θα σου δώσουμε και το κλειδί της κωλότρουπάς μας για να μας κερνάς κάναν τσόσπου σε καμιά στραβή που θα κάθεται. Η πούτσα σου είναι τόσο μικρή που τη μετράς σε μποζόνια Χιγκς. Ασε μας, κουκλίτσα μου”.

Φτάνει πια με τα φερστ γουόρλντ πρόμπλεμς σας. Στ' αρχίδια μας που έχεις πέσει σε κάταθλα επειδή είχες κοζάρει καφετιέρα Ζανούσι και πήγες στο μαγαζί και είχαν πάρει το τελευταίο κομμάτι. Στ' αρχίδια μας που δεν μιλιέσαι επί μία εβδομάδα επειδή ο πατέρας σου δεν σου παίρνει το TDM το Adventure. Στ' αρχίδια μας που δεν έχεις να πας τρεις φορές την εβδομάδα για ποτό, αλλά μόνο δύο, επειδή σου έκοψαν 50 ευρώ από το μισθό. Στ' αρχίδια μας που δεν έχεις Ιντερνετ για μία ώρα και κάνεις σαν κακομαθημένη πουτάνα των Β.Π., που ναι μεν της πήρε ο μπαμπάς της την τσάντα Λουί Βιτόν διαδικτυακά, αλλά αργεί το shipping. Και εσύ η τελευταία στ' αρχίδια μας, και εσύ και η τσάντα σου και ο πατέρας σου ο πούστερμαν. Γαμώ το Χριστό σας. Στ' αρχίδια μας που σου κόψανε το κινητό, που σου κάηκε ο σκληρός, που δεν βρίσκεις ταξί, που σου πασάρανε σάπιο σάντουιτς, που δεν σου τραβάει το καζανάκι. Το τελευταίο πες το σε έναν αράπη που ζει στη Σιέρα Λεόνε. Η απάντηση που θα λάβεις θα είναι η εξής: “Τι λες, ρε φίλε, αλήθεια χέζεις σε απόλυτα καθαρό νερό;

Ουάου”.

Φτάνει πια με τις καριόλες που θέλουνε να κάνουνε “καριέρα”. Ποια καριέρα, μανδάμ; Η μάνα σου που σε μεγάλωσε έκανε καμιά καριέρα; Ή ήταν αναξιοπρεπής επειδή δήλωνε “οικιακά”. Ή δυστυχήσατε ως οικογένεια; Ή σου έλειψε τίποτα ποτέ επειδή δούλευε μόνο ο πατέρας σου; Καριέρα λέει... Πφφφφφφφφφφφφ. Και μετά βρίσκεις έναν υπερφραγκάτο χρηματιστόπουλο και δεν σε χαλάει που φέρνει τρελό χαρτί στο σπίτι και εσύ δεν δουλεύεις. Μισό, όμως, γιατί τώρα το έπιασα. Δεν είναι η καριέρα που σε τρώει να κάνεις, αλλά το γεγονός ότι δεν θέλεις να κάνεις τίποτε άλλο από το να βρεις ένα μαλάκα και να του τα τρως χοντρά. Αυτό που θες να κάνεις λέγεται “τίποτα”, όχι “καριέρα”. Οπότε μπες κι εσύ σε μια καινούργια λίστα που έχω φτιάξει με τίτλο “Αντε και γαμήσου”. Ξέρεις πότε θα σε σεβαστώ όσον αφορά την καριέρα; Αμα βρεις ένα παλικάρι, αγαπηθείτε και βάλετε μισά-μισά για να κάνετε μια δουλειά. Εκεί κάνε και καριέρα και ό,τι θες. Το να παίρνεις τσιμπούκια για να ανελιχθείς επαγγελματικά και να έχεις κάνει τον αριβισμό χόμπι ή το να δηλώνεις καριερίστα και να παντρεύεσαι τον πρώτο μαλακοπίτερ παν που βρίσκεις μπροστά σου δεν λέγεται καριέρα, λέγεται πουτάνα στο χωριό μου. Και πείτε με και μισογύνη. Μόνο, αν το κάνετε, ανατρέξτε στην προηγούμενη παράγραφο, στο κεφάλαιο “Στ' αρχίδια μου”.

Φτάνει πια με όλους τους πούστηδες που δηλώνουν αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι, εθνικιστές, φασίστες και όποια άλλη ταμπέλα η στερεότυπο σας έχει περάσει ο πούστης ο πατέρας σας. Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ο φασίστας, ο αριστερός, ο εθνικιστής, ο κεντρώος και οποιοσδήποτε άλλος, αυτή τη στιγμή, στην Ελλάδα του σήμερα, έχουν ακριβώς τα ίδια προβλήματα. ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΟΜΩΣ! Το να πηγαίνουν στα άκρα σε μια τόσο δύσκολη για τη χώρα συγκυρία και το ότι στο τέλος θα καταλήξουν να σκοτώνονται μεταξύ τους απλώς ευνοεί τη νέα τάξη πραγμάτων και τον ολοκληρωτισμό, που αν τον προσωποποιούσαμε θα μπορούσε να λέει: “Kαι γαμώ. Τους έχω πιει το αίμα με το μπουρί και αυτοί αντί να έρθουν να με γαμήσουνε από κώλο με το σκουπόξυλο, σκοτώνονται μεταξύ τους. Διαίρει και βασίλευε, αγαπητέ μου, διαίρει και βασίλευε”. Με το να χωριζόμαστε και να πηγαίνουμε προς τα άκρα δεν κάνουμε τίποτα, μαλάκες. Πιτσιρικά που είσαι στο ΜΛ ΚΚΕ και πιτσιρικά που είσαι στη Χρυσή Αυγή είστε το ίδιο για το μπούτσο. ΔΑΠίτη και ΠΑΣΠίτη, ζέχνετε σαπίλα και οι δύο. Αντε και γαμηθείτε όλοι σας. Σκεπτόμενους χρειαζόμαστε, όχι ακραίους.

Αυτά για σήμερα και το κείμενο γράφτηκε σε πέντε λεπτά εν μέσω δουλειάς. Και αν δεν σας άρεσε, στο κεφάλαιο “Στ' αρχίδια μου” και πάλι.